Ταξινόμηση αθλημάτων
Παρόλο που τα διάφορα αθλήματα και αγωνίσματα έχουν τις δικές τους τεχνικές και τακτικές ιδιαιτερότητες, μπορούν να ταξινομηθούν σε πέντε βασικές κατηγορίες, με κριτήριο τη χρονική τους διάρκεια και επομένως την ενεργειακή τους απαίτηση. Έτσι διακρίνουμε αθλήματα ή αγωνίσματα ισχύος, αναερόβια-αγαλακτικά, αναερόβια-γαλακτικά, αναερόβια-αερόβια και αερόβια. Η ταξινόμηση αυτή δεν περιλαμβάνει αθλήματα που το κύριο τους γνώρισμα είναι η επιδεξιότητα.
Αθλήματα ισχύος (εκκρηκτικότητας). Αθλητές που συμμετέχουν σε αθλήματα ισχύος πρέπει να έχουν τη τη δυνατότητα παραγωγής μεγάλου μυϊκού έργου στη μονάδα του χρόνου. Για τον λόγο αυτό αθλητές υψηλού επιπέδου της κατηγορίας αυτής χαρακτηρίζονται από σωματική διάπλαση και λειτουργική ικανότητα που ευνοούν την εκρηκτικότητα των κινήσεων. Μεγάλο σωματικό βάρος και ύψος, υψηλό ποσοστό μυϊκών ινών ταχείας συστολής, μεσοενδομορφικός σωματότυπος είναι μερικά από τα γνωρίσματα των αθλητών που επιδίδονται σ' αθλήματα και αγωνίσματα που ανήκουν στη κατηγορία αυτή.
Αναερόβια-αγαλακτικά αθλήματα (ταχύτητας). Αθλητές αυτής της κατηγορίας διακρίνονται για τη μεγάλη τους ταχύτητα και χαρακτηρίζονται από υψηλό ποσοστό ινών ταχείας συστολής και ικανότητα παραγωγής μυϊκής ενέργειας από τη φωσφοκρεατίνη.
Αναερόβια-γαλακτικά αθλήματα (παρατεταμένης ταχύτητας). Το γνώρισμα των αθλητών της κατηγορίας αυτής είναι η παρατεταμένη ταχύτητα, προϊόν της ικανότητας παραγωγής ενέργειας από την αναερόβια γλυκόλυση. Για το λόγο αυτό αθλητές υψηλού επιπέδου αναερόβιων-γαλακτικών αθλημάτων παράγουν μεγάλες ποσότητες γαλακτικού οξέος.
Αναερόβια-αερόβια αθλήματα (ημιαντοχής). Το χαρακτηριστικό των αθλητών της κατηγορίας αυτής είναι η ημιαντοχή, δηλαδή η ικανότητα της ισοδύναμης δραστηριοποίησης κατά την αγωνιστική προσπάθεια του αναερόβιου και αερόβιου μηχανισμού παραγωγής ενέργειας.
Αερόβια αθλήματα (αντοχής). Αθλητές αερόβιων αθλημάτων διακρίνονται για την καρδιοαναπνευστική τους αντοχή και χαρακτηρίζονται από υψηλή αναερόβια ικανότητα και αναερόβιο κατώφλι, υψηλό ποσοστό αξιοποίησης της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου, μεγάλο ποσοστό ινών βραδελιας συστολής και γενικά ιστοχημικές και φυσιολογικές ιδιότητες του μυϊκού κυττάρου που ευνοούν τον αερόβιο μεταβολισμό.
Πηγή: ΕΡΓΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ - ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΜΥΙΚΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ
Β. ΚΛΕΙΣΟΥΡΑ
.jpg)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου