Αθλητικό Σωματείο ''Ο Απιδανός''

ΤΟ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟ ΠΑΙΔΙ - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ Καβγάδες ανάμεσα στα αδέλφια Όταν κάποιος φίλος του παιδιού με ΔΕΠ το επισκέπτεται για να παίξουν, θα πρέπει να μείνει μόνο μαζί του.   Τα αδέλφια, ανεξάρτητα από το αν είναι μικρότερα ή μεγαλύτερα, συχνά παίρνουν με το μέρος τους και κερδίζουν τους φίλους του, χωρίς να το επιδιώκουν σκόπιμα, καθώς είναι περισσότερο υπομονετικά και συνεργάσιμα στο παιχνίδι.  Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι είναι καλύτερα να προσκαλείται μόνο ένα παιδί για παιχνίδι, επειδή το παιδί με ΔΕΠ μπορεί να χειριστεί πιο εύκολα την αλληλεπίδραση με ένα μόνο άτομο και όχι με πολλά συγχρόνως. Το παιδί με ΔΕΠ αισθάνεται κυριολεκτικά αδικημένο όταν ένα από τα αδέλφια του έχει γενέθλια και το ίδιο δεν παίρνει τίποτα. Είναι απαραίτητο οι γονείς να του εξηγήσουν με ηρεμία ότι εκείνη τη στιγμή  γιορτάζει το αδελφάκι του, γιατί αν αρχίσουν τις επικλήσεις και τα κηρύγματα περί ηθικής, θα καταλήξουν σε σφοδρές συγκρούσεις. Σε ότι αφορά τις σχέσεις μεταξύ των α...

ΤΟ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟ ΠΑΙΔΙ - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ   Καβγάδες ανάμεσα στα αδέλφια Σχεδόν σε όλες τις οικογένειες στις οποίες υπάρχουν παιδιά με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής (ειδικά όταν είναι και υπερκινητικά) ακούγονται σοβαρά παράπονα για καβγάδες ανάμεσα στα αδέλφια. Οι γονείς εκφράζουν την ανησυχία τους, προπαντός για τα μικρότερα αδέλφια τα οποία υποφέρουν από το παιδί με ΔΕΠ. Αναφέρουν μάλιστα ότι συχνά, όταν το μικρό αδελφάκι επιστρέφει από το σχολείο και τρέχει να χαιρετίσει το παιδί με ΔΕΠ, εκείνο μπορεί να το χτυπήσει χωρίς προειδοποίηση. Οι γονείς συνήθως έχουν χιλιάδες φορές παρακαλέσει το παιδί με ΔΕΠ να δείχνει υπομονή, να φέρεται ευγενικά στο μικρό αδελφάκι του και να του επιτρέπει καμιά φορά να παίρνει τα παιχνίδια του. Εντούτοις, είτε αγνοούν, είτε παραγνωρίζουν το γεγονός ότι ένα παιδί με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής ζει μόνο στο "εδώ και τώρα" και ότι διακατέχεται από ένα υπερβολικό αίσθημα δικαίου. Το παιδί με ΔΕΠ είναι σε θέση να κατανοήσει ότι το μικρ...

ΤΟ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟ ΠΑΙΔΙ - ορολογία και ορισμοί της διαταραχής  Οι έννοιες "υπερκινητικό σύνδρομο", "υπερκινητική διαταραχή" ή "υπερκινητικότητα" επισημαίνουν πρώτα απ' όλα τη συνεχή ενεργητικότητα και την υπερβολική έλλειψη ηρεμίας.   Βεβαίως, στα διαγνωστικά κριτήρια αυτών των διαταραχών αναφέρεται επίσης ότι αυτά τα παιδιά παρουσιάζουν και μεγάλη διάσπαση προσοχής, αδυνατούν συνήθως να απασχοληθούν για πολύ με μια δραστηριότητα, έχουν αδύνατη μνήμη, δεν συγκεντρώνονται, μεταπηδούν από τη μια δραστηριότητα στην άλλη, μιλούν πολύ και δεν μπορούν να περιμένουν όταν είναι παρορμητικά.  Εντούτοις, δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις όπου το παιδί είναι πράγματι υπερκινητικό ακόμα και όταν δεν δείχνει ανήσυχο ή όταν, κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης στο γιατρό ή στο ιατροπαιδαγωγικό κέντρο, φαίνεται να ενδιαφέρεται και να προσέχει. Υπάρχουν περιπτώσεις κατά τις οποίες το σύνδρομο γίνεται εντονότερο στην εφηβεία, ενώ παύει να υπάρχει όταν το άτομο ενηλικιώνεται. Ά...