ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΠΡΩΗΝ ΑΘΛΗΤΗ ΤΟΥ ΚΛΑΣΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΑΓΩΝΙΣΜΑ ΤΩΝ 800 ΜΕΤΡΩΝ ΗΜΙΑΝΤΟΧΗΣ Κο ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΝΑΡΑ

 

Σε κάθε σχολείο υπάρχει πάντα εκείνος ο καθηγητής που αφήνει το αποτύπωμά του – όχι μόνο επειδή γνωρίζει καλά το αντικείμενό του, αλλά κυρίως γιατί αγαπά αυτό που κάνει και ξέρει πώς να εμπνέει. Ο κος Μιχάλης Καναράς υπηρέτησε τη Φυσική Αγωγή για δεκαετίες, με πάθος, συνέπεια και ύφος.

Πριν πιάσει στα χέρια του την σφυρίχτρα του εκπαιδευτικού, ήταν αθλητής του κλασικού αθλητισμού, με πολλές διακρίσεις και εμπειρίες. Μας υποδέχτηκε με χαμόγελο και προθυμία, για να μοιραστεί μαζί μας στιγμές από την πορεία του – αθλητική και εκπαιδευτική – και κυρίως, όσα κρατάει μέσα του ως πολύτιμα μαθήματα ζωής.

Οι ερωτήσεις που του απευθύναμε χωρίστηκαν σε τέσσερις θεματικές ενότητες για να καλυφθεί το πλήρες φάσμα της πορείας του – από τον αθλητισμό στα χρόνια του σχολείου, μέχρι την επαγγελματική του σταδιοδρομία και την προσωπική του θεώρηση των πραγμάτων.

Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε σε ένα καφέ της πόλης των Φαρσάλων, μέσα σε ευχάριστο και ευδιάθετο κλίμα.

ΕΡΩΤΗΣΗ : «Πώς ξεκινήσατε την ενασχόλησή σας με τον κλασικό αθλητισμό; Υπήρχε κάποιο πρόσωπο ή γεγονός που σας ενέπνευσε;»

Μ.Κ. «Η πρώτη μου επαφή με τον κλασικό αθλητισμό πραγματοποιήθηκε μέσω των σχολικών αγώνων των γυμνασίων. Ο Γυμναστής στο σχολείο, μας ενημέρωσε για τους σχολικούς αγώνες που θα πραγματοποιούνταν στη Λάρισα, και πρότεινε την συμμετοχή μας. Έγινε η σχετική αξιολόγηση των υποψήφιων μαθητών-αθλητών κι έτσι συμμετείχα στη σχολική ομάδα. Θα αγωνιζόμουν  στα 2 χιλιόμετρα ανωμάλου δρόμου, εκτός σταδίου ΑΛΚΑΖΑΡ. Ήταν ο πρώτος μου αγώνας και κατέκτησα τη 1^η θέση. Τα συναισθήματα χαράς για τη νίκη, το μετάλλιο και τον έπαινο, με κατέκλυσαν. Έτσι, ξεκίνησαν όλα με την ενασχόλησή μου στον κλασικό αθλητισμό.

ΕΡΩΤΗΣΗ : «Ποιο άθλημα ή αγώνισμα σας εξέφραζε περισσότερο και γιατί;»          

Μ.Κ. : «Το αγώνισμα που με εξέφραζε και ασχολήθηκα όλα τα χρόνια της αθλητικής μου καριέρας ήταν τα 800 μέτρα. Ένα αγώνισμα ημιαντοχής,  που απαιτεί ταχύτητα και αντοχή, καθώς και νευρομυϊκή σωματική συναρμογή. Τα 800 μέτρα είναι το αγώνισμα που είχα αφιερώσει χρόνο για να το μελετήσω και να το δουλέψω μέσα από τις προπονήσεις. Διαπίστωσα ότι μου ταίριαζε και οι επιδόσεις μου ήταν τέτοιες , που παρότι δοκίμασα και σε άλλα αγωνίσματα των δρόμων, τα 800 μέτρα με κέρδισαν.»

ΕΡΩΤΗΣΗ : «Ποια – ποιες ήταν οι σημαντικότερες στιγμές της αθλητικής σας καριέρας;»

Μ.Κ. : «Δύο είναι οι σημαντικότερες στιγμές στην αθλητική μου καριέρα. Η κατάκτηση της 1^ης θέσης στα 4Χ400 μέτρα ταχύτητας στους Πανελλήνιους Σχολικούς Αγώνες το 1979, και η κατάκτηση της 2^ης θέσης στα 800 μέτρα το 1980, πάλι σε Πανελλήνιους Σχολικούς Αγώνες.»

ΕΡΩΤΗΣΗ : Τι θυσίες χρειάστηκε να κάνετε για να πετύχετε τον στόχο σας;

Μ.Κ. : «Για να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα χρειάζεται από τον αθλητή να προσπαθήσει πολύ, να δείξει συνέπεια και τακτικότητα στις προπονήσεις, να προσέξει την διατροφή του και να μην κάνει καταχρήσεις. Να ζει ήρεμη ζωή με τα σωστά διαστήματα ύπνου. Κατέβαλλα μεγάλη προσπάθεια να εφαρμόσω όλα αυτά στην καθημερινότητα και να τα συνδυάσω με την ακαδημαϊκή μου προετοιμασία. Η αγάπη μου για τον αθλητισμό αποτέλεσε το κίνητρο για μια συνειδητοποιημένη προσπάθεια και στους δύο αυτούς τομείς, του αθλητισμού και της μελέτης.»

ΕΡΩΤΗΣΗ : «Πώς σας διαμόρφωσε ο αθλητισμός ως χαρακτήρα;»

Μ.Κ. : «Ο αθλητισμός με βοήθησε να είμαι υπεύθυνος, σοβαρός. Ωρίμασα και προγραμμάτισα τις αθλητικές και όχι μόνο δράσεις μου. Ο αθλητισμός συνέβαλλε στο να μην αφήνω τίποτα στη τύχη. Με μεθοδικότητα, σκοπιμότητα και στόχο κατάφερα ότι κατάφερα. Επίσης, ο αθλητισμός αποτέλεσε χώρο κοινωνικοποίησής μου. Γνώρισα συμμαθητές-αθλητές, συναθλητές, προπονητές και παράγοντες του αθλητισμού, αλλά και ανθρώπους εκτός αθλητισμού που με γνώρισαν μέσω της αθλητικής μου δραστηριοποίησης.»

 ΕΡΩΤΗΣΗ : «Πότε και γιατί αποφασίσατε να ακολουθήσετε τον δρόμο της Φυσικής Αγωγής στην εκπαίδευση;»

Μ.Κ. : «Η ενασχόλησή μου με τον αθλητισμό από την παιδική ηλικία με οδήγησε στην επιθυμία να παραμείνω στο χώρο και επαγγελματικά. Μετά το Λύκειο έδωσα εξετάσεις και πέρασα στην Εθνική Ακαδημία Σωματικής Αγωγής, πρώην ΕΑΣΑ, η οποία κατά την διάρκεια των σπουδών μου, αναβαθμίστηκε σε ΤΕΦΑΑ και αποφοίτησα ως πτυχιούχος των αναβαθμισμένων, πλέον πανεπιστημιακών τμημάτων Φυσικής Αγωγής, με στόχο να εργαστώ στην δημόσια Πρωτοβάθμια ή/και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.»

ΕΡΩΤΗΣΗ : «Ποιές ήταν οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίσατε ως καθηγητής σε σχολείο;»

Μ.Κ. : «Οι προκλήσεις στο σχολείο έχουν να κάνουν κυρίως με το υποκείμενο του εκπαιδευτικού έργου, δηλαδή, με τους μαθητές και την ψυχοσωματική του προετοιμασία. Οι προσαρμογές των μαθητών στην εφηβεία και στα παρελκόμενά της, ο ατίθασος χαρακτήρας των έφηβων μαθητών, αποτελούν τη μεγαλύτερη πρόκληση. Με διάλογο, με ενθάρρυνση στην αντιμετώπιση, από κοινού εκπαιδευτικού – μαθητή, των δικών τους προκλήσεων, χαράζεται ο δρόμος για την εξομάλυνση τυχόν εκπαιδευτικών εμποδίων.»

ΕΡΩΤΗΣΗ : «Πώς βλέπατε τη στάση των παιδιών απέναντι στη γυμναστική, τότε σε σχέση με σήμερα;»

Μ.Κ. : «Παλιά υπήρχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τη κίνηση, το παιχνίδι, την άθληση. Η γυμναστική παλαιότερα, εντάσσονταν σε ένα ευρύτερο πλαίσιο όπου οι μαθητές μπορούσαν να εκφράσουν τα σωματικά τους προσόντα σε συνδυασμό με τις  ψυχικές ικανότητες. Γινόταν ένα είδος εμβάθυνσης στον εαυτό. Η τεχνολογική εξέλιξη στα βιντεοπαιχνίδια , το ίντερνετ, η χρήση του κινητού, παίζουν έναν αρνητικό ρόλο και απομακρύνουν τα παιδιά από την γυμναστική.»

ΕΡΩΤΗΣΗ : «Υπάρχει κάποιο περιστατικό ή μαθητής/μαθήτρια που θυμάστε έντονα;»

Μ.Κ. : «Δυστυχώς, στο σχολείο μου αντιμετωπίσαμε με τον σύλλογο διδασκόντων ένα περιστατικό σχολικού εκφοβισμού, Bullying. Το γεγονός δεν έπεσε στην αντίληψή μας νωρίς  για να επέμβουμε, ώστε να υπάρξει εξομάλυνση του θέματος, και το θύμα αντέδρασε με βίαιο τρόπο στον θήτη. Ευτυχώς  ήμουν μπροστά και επενέβην, αποφεύγοντας τα χειρότερα.»

ΕΡΩΤΗΣΗ : «Θεωρείτε ότι η Φυσική Αγωγή έχει την αναγνώριση που τις αξίζει στο σχολικό πρόγραμμα;»

Μ.Κ. : «Η πολιτεία τα τελευταία χρόνια και κυρίως μετά την ανάληψη των Ολυμπιακών :Πιστεύω όμως, ότι ο σημαντικότερος παράγοντας που προσδίδει κύρος και συμβάλλει στην αξία του μαθήματος είναι η προσωπικότητα του εκπαιδευτικού Φυσικής Αγωγής. Η συμβολή  αυτή εκφράζεται μέσα από την αγάπη για την εργασία, αγάπη για τα παιδιά. Την υπευθυνότητα , τη σοβαρότητα και τον προγραμματισμό του μαθήματος. Ο εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής  είναι ο σημαντικότερος παράγοντας έκφρασης της αξίας του μαθήματος.»

ΕΡΩΤΗΣΗ : «Πιστεύετε ότι τα σημερινά παιδιά έχουν τις ίδιες ευκαιρίες και κίνητρα για να ασχοληθούν με τον αθλητισμό;»

Μ.Κ. : Ευκαιρίες πάντα υπάρχουν ,αρκεί να θέλει κάποιος  να τις εκμεταλλευτεί. Θεωρώ ότι οι αυξημένες ακαδημαϊκές υποχρεώσεις των παιδιών αποτελούν ένα ανασταλτικό παράγοντα στην εκμετάλλευση των ευκαιριών για αθλητισμό και κυρίως για αγωνιστικό αθλητισμό. Απαιτούνται πολλές θυσίες για να συμβαδίσουν αυτά τα δύο. Έχω την αίσθηση ότι υπάρχει έλλειψη ενδιαφέροντος και σ’ αυτό, πιθανόν να συμβάλλει  η έλλειψη προτύπων. Δεν εννοώ πρότυπα μόνο τους επαγγελματίες που προβάλλονται κατά κόρον από τα ΜΜΕ. Αλλά ανθρώπους που θα συναναστρέφονται τα παιδιά στην καθημερινότητά τους και με το παράδειγμά τους θα ενισχύουν το ενδιαφέρον για άθληση.»

ΕΡΩΤΗΣΗ : «Πως βλέπετε τον ρόλο της τεχνολογίας στη φυσική άσκηση;»

Μ.Κ. : «Η τεχνολογία έχει συμβάλλει στην μελέτη της αθλητικής κίνησης και στην βελτίωση των τεχνικών μεθόδων κίνησης. Επίσης, έχει συμβάλλει στην αναβάθμιση των υλικοτεχνικών υποδομών με νέους τάπητες, όργανα, αλλά και της αθλητικής ενδυμασίας και υπόδησης.»

ΕΡΩΤΗΣΗ : «Πώς νιώθετε σήμερα, κοιτώντας πίσω στη σταδιοδρομίας σας ως αθλητής και εκπαιδευτικός;

Μ.Κ. : «Αισθάνομαι ευτυχισμένος για όλα όσα πέτυχα ως μαθητής-αθλητής, διότι κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια, χωρίς υλικοτεχνική υποδομή. Τα τριάντα και οκτώ χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση, μόνο υπερηφάνεια μπορούν να με κάνουν να νιώθω. Εργάστηκα με μεράκι και υπευθυνότητα, συμβάλλοντας στη δημόσια εκπαίδευση, προσθέτοντας ένα λιθαράκι στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής.»

ΕΡΩΤΗΣΗ : «Τι συμβουλή θα δίνατε σε έναν νέο άνθρωπο που θέλει να ασχοληθεί είτε με τον αθλητισμό είτε με τη διδασκαλία της Φυσικής Αγωγής;»

Μ.Κ. : «Θα τον συμβούλευα να ακολουθήσει το όνειρό του και να μη δειλιάσει στην πίεση και στις δυσκολίες, αλλά να παλέψει, έτσι ώστε, να δρέψει τους καρπούς των κόπων του. Αν επιθυμεί να ασχοληθεί με τη διδασκαλία, θα πρέπει να γνωρίζει ότι υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις, τις οποίες πρέπει να πληρούνται για να είναι αποδοτικός. Όπως : να αγαπάει τον αθλητισμό, τα παιδιά, να καλλιεργεί την σωστή επαφή μαζί τους και να προσφέρει τις γνώσεις του και τον επαγγελματισμό του χωρίς φειδώ.»

ΕΡΩΤΗΣΗ : «Πιστεύετε ότι ο αθλητισμός μπορεί να αποτελέσει «παιδεία» από μόνος του;»

Μ.Κ. : «Πάμπολλες έρευνες το έχουν αποδείξει αυτό, αλλά κι εγώ το πιστεύω ότι ο αθλητισμός συμβάλλει στην διαμόρφωση του ανθρώπινου χαρακτήρα και αποτελεί πεδίο βελτίωσης του ανθρώπου από την μικρή ηλικία μέχρι και την ενηλικίωση. Ο αθλητισμός έχει δημιουργήσει διαχρονικές αξίες για τον άνθρωπο. Τον βοηθάει στην σωματική και ψυχική του υγεία, στην πειθαρχία και στον αυτοέλεγχο, τον μυεί στην ευγενή άμιλλα και στην προσπάθεια, στη γνώση του εαυτού του. Επίσης, συμβάλλει στην συνεργασία και την ομαδικότητα, στον σεβασμό, στην ειρήνη και αλληλοκατανόηση, στην ισότητα και στη διάκριση.»

ΕΡΩΤΗΣΗ : «Υπάρχει κάτι που θα κάνατε διαφορετικά, αν γυρνούσατε τον χρόνο πίσω;»

Μ.Κ. : «Δεν θα έκανα κάτι διαφορετικά απ’ ότι έκανα και δεν θα άλλαζα κάτι. Έχω το αίσθημα της ικανοποίησης και της πληρότητας για ότι έχω προσπαθήσει και πετύχει στη ζωή μου.»

ΑΠΙΔΑΝΟΣ : «Σας ευχαριστούμε πολύ για όλα τα πολύτιμα και σημαντικά που μοιραστήκατε μαζί μας.»

Η κουβέντα με τον κο Μιχάλη Καναρά ήταν από εκείνες που σου  αφήνουν μια αίσθηση πληρότητας – σαν να περπάτησες σε μια εποχή αλλιώτικη, αλλά γεμάτη ουσία. Οι αναμνήσεις του, η ματιά του στα πράγματα και η σεμνότητα με την οποία μιλά για όσα έζησε, δείχνουν έναν άνθρωπο που τίμησε το λειτούργημά του με αξιοπρέπεια. Μα πάνω απ’ όλα, δείχνουν έναν δάσκαλο που ποτέ δεν έπαψε να είναι μαθητής της ζωής.