Αθλητικό Σωματείο ''Ο Απιδανός''

 Συνέντευξη της κ. Βιβής Τσελεπίδου στην ιστοσελίδα μας Έχουμε τη χαρά, να φιλοξενούμε στην ιστοσελίδα μας την κα Βιβή (Παρασκευή) Τσελεπίδου, μια μορφή του τοπικού αθλητισμού. Η κ. Τσελεπίδου δεν είναι απλώς μια αθλήτρια με λαμπρές διακρίσεις, αλλά μια προσωπικότητα που κατάφερε να μετατρέψει την αγάπη της για τον κλασικό αθλητισμό σε μια ολόκληρη στάση ζωής.   Ξεκινώντας την αθλητική της πορεία από τον Γυμναστικό Σύλλογο Φαρσάλων το 1984, η Βιβή Τσελεπίδου αγωνίστηκε για εννέα χρόνια σε διασυλλογικό και πανελλήνιο επίπεδο. Διακρινόμενη στο πένταθλο και τα 200μ με εμπόδια. Οι επιτυχίες της σε πανελλήνιους αγώνες, όπως η 2 η  θέση στα 200μ με εμπόδια, η 2η θέση στο άλμα εις μήκος, πίσω από την μετέπειτα παγκόσμια πρωταθλήτρια Βούλα Τσιαμήτα και η 5η θέση στο πένταθλο δεν αποτελούν απλώς μετάλλια, αλλά σύμβολα πειθαρχίας, επιμονής και αφοσίωσης.   Στη συνέντευξη που ακολουθεί, η ίδια μας ανοίγει τη καρδιά της και μας μιλά για τα κίνητρα που την οδήγησαν σ...

 Ένταση επιβάρυνσης Η ένταση προέρχεται κυρίως από τη δύναμη του ατομικού ερεθίσματος ή από το έργο που επιτυγχάνεται σ'  έναν ορισμένο χρόνο μέσα από μια σειρά ασκήσεων. Χώρια από αυτό, η έννοια της έντασης σημαίνει διάφορα πράγματα. Έτσι, η ένταση σημειώνεται επίσης από αρκετά διαφορετικά σύνολα μετρήσεων. Πάνω απ' όλα διαφοροποιείται από την ένταση και την πυκνότητα της επιβάρυνσης. Ένταση της κίνησης Η ένταση της κίνησης έχει σχέση με το γεγονός ότι στα περισσότερα αθλήματα οι διάφορες προπονητικές ασκήσεις μπορούν να εκτελεστούν μ' ένα ποικίλο βαθμό δύναμης, ποικίλη συχνότητα κίνησης, ποικίλα βάρη (προπόνηση δύναμης) και σε ποικίλες ταχύτητες. Οι ακόλουθες μονάδες χρησιμοποιούνται συχνά για να μετρηθεί η ένταση της κίνησης: για αθλήματα αντοχής και ταχύτητας - ταχύτητα (m/sec) και συχνότητα κίνησης. Για αθλήματα δύναμης και ταχυδύναμης ισχύος, καθώς και για προπόνηση δύναμης - ποσότητα των αντιστάσεων (kg, kpm, kpm.sec) για προπόνηση δύναμης/αντοχής - επιπρόσθετη συχνό...

Ποιότητα της κίνησης Στην πλειονότητα των αθλημάτων η ποιότητα της κίνησης (ποιότητα εκτέλεσης των κινήσεων) υπηρετεί πάνω απ' όλα σαν ένας παράγοντας για την εκπλήρωση της απαίτησης της επιβάρυνσης και εφαρμόζεται για την ώρα μόνο μέχρι έναν ορισμένο βαθμό στον έλεγχο της επιβάρυνσης. Η προσκόλληση σε ορισμένες κινητικές παραμέτρους αποφασίζει για την αποτελεσματικότητα οποιασδήποτε άσκησης. Επομένως, ενδείκνυται να εξασφαλίζουμε τις καλύτερες δυνατές κινητικές παραμέτρους, να έχουμε στόχο τη χρήση τους στην προπόνηση και να βεβαιωνόμαστε πως εκτελούνται σωστά. Κάθε άσκηση θα πρέπει να εκτελείται με την καλύτερη δυνατή ποιότητα κίνησης για οποιεσδήποτε ενέργειες που υπόκεινται στις σωματικές συνθήκες. Η εξειδικευμένη αθλητική εκπαίδευση θα πρέπει να καθοδηγείται προς τις κινητικές παραμέτρους, τις ειδικές για τους αγώνες, από τις οποίες ακόμα και ειδικές ασκήσεις Ι δε θα πρέπει να διαφέρουν πολύ. Διαφορετικά, θα γινόταν πολύ δύσκολο να μετατραπεί το επίπεδο ικανότητας που έφτασε σ...

Ο ηγέτης και οι ανάγκες των αθλητών   Μέρος 2ον Η έλλειψη εμπιστοσύνης του Κ.Φ.Α. προς τους μαθητές έχει επιπτώσεις πάνω στην απόδοση. Εκεί που χρειάζεται να είναι θετικός, είναι, όταν αντιμετωπίζει τα λιγότερα ικανά παιδιά. Αν δείξει ότι αμφιβάλλει για τις ικανότητές τους, η ήδη χαμηλή αυτοεκτίμηση των μαθητών αυτών θα εξανεμιστεί εντελώς. Οι πιο πολλοί Κ.Φ.Α./ή προπονητές συνήθως, εργάζονται με ομάδες. Αυτό πάντα δημιουργεί προβλήματα επειδή υπάρχουν ατομικές διαφορές. Φυσικά η ενιαία αντιμετώπιση μιας ομάδας παιδιών είναι θετικό μέτρο, αλλά αυτό ισχύει μόνο στις περιπτώσεις που η ομάδα είναι ομοιογενής (ομοειδείς ικανότητες). Εκεί που υπάρχουν αποκλίσεις στις ικανότητες, χρειάζεται μεγαλύτερη ευαισθησία και εξατομικευμένη προσέγγιση. Ακόμα κι αν ο Κ.Φ.Α. απευθύνεται γενικά στην ομάδα, κάθε ένας από τους μαθητές αισθάνεται την μοναδικότητά του και "αποζητάει" επιβεβαίωση από τον καθηγητή. Συχνά οι Κ.Φ.Α. και/ή προπονητές αναπτύσσουν "συμπάθειες" στην ομάδα και φυσ...

Ο ηγέτης και οι ανάγκες των αθλητών   Οι σύγχρονες μελέτες έχουν υιοθετήσει ένα σύνθετο μοντέλο αλληλοεπίδρασης, όπου περιλαμβάνονται οι ανάγκες του καθηγητή Φυσικής Αγωγής και/ή προπονητή, ων αθλητών και οι απαιτήσεις του περιβάλλοντος. Ένα από τα μοντέλα αυτά υποθέτει ότι υπάρχουν ταιριαστοί συνδυασμοί προπονητών-αθλητών, όπου οι ανάγκες τους συμπληρώνονται αμοιβαία. Στην πραγματικότητα σπάνια υπάρχουν ιδανικοί συνδυασμοί προπονητών- αθλητών, αλλά μία ποικιλία ενδιάμεσων τύπων αλληλεπίδρασης καθηγητή Φυσικής Αγωγής και/ή προπονητή-αθλητή. Αυτό συμβαίνει, εν μέρει, γιατί προπονητές και αθλητές, στο χώρο που λειτουργούν, περιβάλλονται από άλλα άτομα, όπως άλλοι αθλητές, άλλοι προπονητές, φίλοι, θεατές κλπ., που συχνά μετριάζουν τις εύθραυστες μεταξύ τους σχέσεις. Η σημαντικότερη θεωρητική προσέγγιση για τη μελέτη των διαπροσωπικών σχέσεων προπονητή και αθλητή είναι του Schutz (1966), σύμφωνα με την οποία, οι άνθρωποι έχουν 3 βασικές διαπροσωπικές ανάγκες να ικανοποιήσουν στις κοινω...

Παράγοντες επιβάρυνσης   Η ποσοτική και ποιοτική διευθέτηση των απαιτήσεων επιβάρυνσης, γίνεται μέσω των παραγόντων επιβάρυνσης, των διαδικασιών επιβάρυνσης και της δομής επιβάρυνσης. Αυτές είναι τρεις διαφορετικές διαστάσεις των απαιτήσεων επιβάρυνσης, οι οποίες, σαν σύνολο, επιφέρουν την ανάπτυξη της αθλητικής απόδοσης. Οι παράγοντες επιβάρυνσης είναι πολύπλοκα χαρακτηριστικά απόδοσης μέσω των οποίων οι απαιτήσεις επιβάρυνσης μπορούν να υλοποιηθούν και να ελεγχθούν, ανάλογα με τις αξιώσεις του αθλήματος, την προπονητική φάση και το προπονητικό επίπεδο του αθλητή. Οι ακόλουθοι είναι παράγοντες επιβάρυνσης που ισχύουν για όλα τ' αθλήματα ή τουλάχιστο για κάποιες κατηγορίες αθλημάτων: σωματικές ασκήσεις και άλλες μέθοδοι προπόνησης, ποιότητα της κίνησης στην εκτέλεση σωματικών ασκήσεων, ένταση, πυκνότητα και όγκος επιβάρυνσης. Οι ατομικές ασκήσεις διαφέρουν λίγο ή πολύ στον προγραμματισμό της σειράς κινήσεων, καθώς και στα χαρακτηριστικά της επιβάρυνσης από τις αγωνιστικές συνθήκες,...

Νομοτέλειες που καθορίζουν τις σχέσεις ανάμεσα στην επιβάρυνση, προσαρμογή και βελτίωση της απόδοσης Μέρος 3 5. Εφόσον ο οργανισμός μας προσαρμόζεται στις απαιτήσεις του περιβάλλοντός του, οι προσαρμογές της προπόνησης παλινδρομούν αν οι επιβαρυντικές απαιτήσεις ελαττωθούν υπερβολικά, ή αν δεν υπάρξουν καθόλου (βλπ παρακάτω σχήματα). Η παλινδρόμηση επιδρά σε όλους τους παράγοντες της αθλητικής απόδοσης αν και σε διαφορετικό βαθμό. Όσο πιο γρήγορα προχωρεί η διαδικασία της παλινδρόμησης, τόσο πιο νέες και λιγότερο εμπεδωμένες είναι οι προσαρμογές. Αυτός είναι ο λόγος που η μη τακτική προπόνηση παρεμποδίζει μια συνεχή βελτίωση της απόδοσης και επιβραδύνει το ρυθμό της ανάπτυξης. Κατά κανόνα, μια μακρόχρονη μεταβατική περίοδος χωρίς καθόλου προπόνηση θα πρέπει ν' αποφεύγεται. Ακόμα, θα πρέπει να σημειωθεί πως η αντίδραση της προπόνησης που έρχεται μετά από μια προπονητική συνάντηση εξασθενεί σημαντικά ή και χάνεται εντελώς, αν το διάλειμμα μεταξύ των προπονητικών ενοτήτων είναι πολύ μ...