Όταν ο Συμβολισμός Γίνεται... Σκουπίδι: Η Εικόνα που Πρόδωσε τους Σκοπούς του Αγώνα

Ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, ο οποίος υποτίθεται ότι θα έστελνε μήνυμα αθλητισμού, ιστορίας και κοινωνικής προσφοράς, κατέληξε να αφήσει πίσω του μια εικόνα που δεν τιμά κανέναν από τους συμμετέχοντες. Η αναμέτρηση μεταξύ των Παλαίμαχων  του ΑΧΙΛΛΕΑ Φαρσάλων και  ποδοσφαιριστών της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λάρισας τελείωσε, δυστυχώς, με τον χειρότερο δυνατό τρόπο: αφήνοντας πίσω της έναν αγωνιστικό χώρο που θύμιζε... σκουπιδότοπο.

Αντί οι αθλητές που χρησιμοποίησαν τον χώρο για την άθλησή τους, πολίτες που ήρθαν να περπατήσουν,  να κρατήσουν τη θετική ανάμνηση του συμβολικού χαρακτήρα της διοργάνωσης –που στόχευε στην ενίσχυση του αθλητικού πνεύματος και την ανάδειξη της κοινωνικής δράσης– είδαν με θλίψη τις απαράδεκτες εικόνες. Ποτήρια, πλαστικά μπουκάλια  και διάφορα απορρίμματα ήταν σκορπισμένα στον χώρο που μόλις πριν λίγο είχε φιλοξενήσει το μήνυμα της ευγενούς άμιλλας.

Πώς είναι δυνατόν, σε μια εκδήλωση που προάγει την έννοια της τάξης (λόγω της παρουσίας της Αστυνομίας) και του ήθους (λόγω της ιστορίας του συλλόγου), οι πρωταγωνιστές να επιδεικνύουν τέτοια αδιαφορία για το περιβάλλον που τους φιλοξένησε;

Ο αγώνας είχε έναν υψηλό, κοινωνικό σκοπό, υποτίθεται ότι θα ένωνε δύο φορείς με σημαντικό ρόλο στην κοινωνία. Ωστόσο, η πράξη του να αφήνουν πίσω τους τέτοιο χάος, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με οποιαδήποτε αξία προσπάθησαν να προβάλουν.

Η εικόνα αυτή δεν είναι απλώς ένα θέμα καθαριότητας. Είναι θέμα σεβασμού. Σεβασμού προς τον χώρο, τους εθελοντές, και, κυρίως, προς τους ίδιους τους σκοπούς που υποτίθεται ότι υπηρετούσαν. Ο συμβολισμός του αγώνα χάθηκε κάτω από σωρούς σκουπιδιών, στέλνοντας ένα απογοητευτικό μήνυμα για το επίπεδο ευθύνης και παιδείας ακόμα και σε τέτοιου είδους επίσημες διοργανώσεις.