Σωματική άσκηση και ανάπτυξη

Καρδιοαναπνευστικές προσαρμογές

 Είναι φανερό ότι η προπόνηση προκαλεί αύξηση του όγκου καρδιάς, του όγκου αίματος και της ολικής αιμοσφαιρίνης κατά τη κατάσταση ηρεμίας. Κατά τη υπομέγιστη προσπάθεια οι σημαντικότερες μεταβολές είναι η αύξηση του όγκου παλμού και η μείωση της καρδιακής συχνότητας, ενώ κατά τη μέγιστη προσπάθεια η αύξηση του όγκου παλμού. Αντίθετα η αρτηριοφλεβική διαφορά οξυγόνου παραμένει αμετάβλητη. Αυτό σημαίνει ότι η βελτίωση της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου οφείλεται κυρίως σε προσαρμογές του συστήματος μεταφοράς οξυγόνου και όχι του συστήματος κατανάλωσής του.

Καρδιοαναπνευστικές προσαρμογές κατά τη κατάσταση ηρεμίας, υπομέγιστη και μέγιστη προσπάθεια στα παιδιά σε σύγκριση με τους ενήλικες και σαν αποτέλεσμα προπόνησης,

Βιολογική παράμετρος   Σύγκριση    Προσαρμογή με προπόνηση    Ερευνητές

Κατάσταση ηρεμίας 

όγκος καρδιάς                   μικρότερος                     αύξηση                     Lengnel et al 1979

όγκος αίματος                   μικρότερος                     αύξηση                     Eriksson et al 1973

ολική αιμοσφαιρίνη          μικρότερη                      αύξηση                     Eriksson et al 1973

ζωτική χωρητικότητα        μικρότερη                      αμετάβλητη              Koch 1980 

Υπομέγιστη προσπάθεια

καρδιακή παροχή            χαμηλότερη                    αμετάβλητη               Eriksson et al 1973 

όγκος παλμού                 χαμηλότερος                   αύξηση                      Hamilton et al 1976 

καρδιακή συχνότητα      υψηλότερη                      μείωση                      Brown et al 1972 

αρτηριοφλεβική ΔΟ2     μεγαλύτερη                     αμετάβλητη               Catch et al 1979 

αρτηριακή πίεση           χαμηλότερη                     αμετάβλητη                Lind 1970 

πνευμον. αερισμός/Kg  μεγαλύτερος                    μείωση                      Sprynarova et al 1978 

Μέγιστη προσπάθεια

καρδιακή παροχή          χαμηλότερη                     αύξηση                      Eriksson et al 1973 

όγκος παλμού               χαμηλότερος                    αύξηση                      Hamilton et al 1976

καρδιακή συχνότητα    υψηλότερη                       αμετάβλητη               Seliger 1968

αρτηριοφλεβική ΔΟ2   μεγαλύτερη                      αμετάβλητη               Gatch et al 1970 

αρτηριακή πίεση          χαμηλότερη                      αύξηση                       Lind 1970 

πνευμον. αερισμός/Kg       ίδιος                           αύξηση                       Sprynarova et al 1978