Σωματική άσκηση και ανάπτυξη

Αθλητικό ταλέντο

  Οι έρευνες σε διδύμους έχουν δείξει ότι οι διατομικές διαφορές που παρατηρούνται σε βιολογικές παραμέτρους, προσδιοριστικές της αθλητικής απόδοσης, βρίσκονται κάτω από ισχυρό γενετικό έλεγχο. Έτσι, μορφολογικά γνωρίσματα (σωματότυπος, σωματικές διαστάσεις και αναλογίες), μεταβολικές ικανότητες (αερόβια και αναερόβια ικανότητα και ισχύς), ιστοχημικές πληροφορίες (κατανομή μυϊκών ινών), νευρομυϊκές πληροφορίες (ταχοδυναμική απόδοση και μέγιστη μυϊκή δύναμη) προσδιορίζονται σε μεγάλο βαθμό από τις κληρονομικές καταβολές .Οποιαδήποτε βελτίωση των βιολογικών αυτών παραμέτρων γίνεται μέσα στα αμετατόπιστα όρια του γονοτύπου. Αυτό σημαίνει ότι η υψηλή αθλητική απόδοση εξαρτάται πρωταρχικά από τα γονίδια του ατόμου . Η κατάλληλη προπόνηση αξιοποιεί την υπάρχουσα προδιάθεση, το κατάλληλο γενετικό υλικό. Χωρίς αυτό, η προπόνηση καταντά μια μ ά τ α ι η και α τ ε λ έ σ φ ο ρ η διαδικασία.

  Στην αφετηρία της μακράς πορείας για τη δημιουργία ενός ολυμπιονίκη, βρίσκεται η επιλογή του αθλητικού ταλέντου. Δηλαδή του νέου και της νέας που κληρονόμησε το γενετικό κώδικα, με τον οποίο θα σηματοδοτήσει και θα χαλκεύσει το βιοδυναμικό, που χαρακτηρίζει την ολυμπιακή απόδοση.

  Έρευνες έχουν δείξει ότι οι ολυμπιακοί αθλητές και οι αθλήτριες χαρακτηρίζονται από βιολογικές ικανότητες και ιδιότητες ανάλογα με το αγώνισμά τους. Έτσι, για αναερόβια αγωνίσματα και αγωνίσματα ισχύος απαιτείται υψηλό ποσοστό ινών ταχείας συστολής, ενώ αντίθετα για αερόβια αγωνίσματα απαιτείται χαμηλό ποσοστό ινών ταχείας συστολής και υψηλό βραδείας συστολής. Ακόμα, τα αναερόβια αγωνίσματα (π.χ. δρόμοι ταχύτητας) απαιτούν υψηλή αναερόβια ικανότητα, ενώ τ΄αερόβια αγωνίσματα απαιτούν υψηλή αερόβια ικανότητα και μεγάλο αναερόβιο κατώφλι.

   Η απόδοση των αθλητών γυμναστικής και καλαθοσφαίρισης (Μπάσκετ) έχει συσχετιστεί με τα σωματοτυπικά χαρακτηριστικά. Το μέσο σωματικό βάρος για τους πρώτους είναι γύρω στα 60 κιλά και για τους δεύτερους 90 κιλά, ενώ το ύψος τους είναι 170 εκ. και 200εκ,

  Υπάρχουν δηλαδή βιολογικά γνωρίσματα που συνθέτουν το προφίλ του ολυμπιακού αθλητή και θέτουν όριο στην αθλητική απόδοση. Το ερώτημα είναι σε ποιο αναπτυξιακό στάδιο σταθεροποιούνται και εξηγούνται τα βιολογικά αυτά γνωρίσματα. Από περιορισμένα σχετικά δεδομένα που υπάρχουν, προκύπτει πως μερικά γνωρίσματα, όπως η κατανομή των μυϊκών ινών, σταθεροποιούνται πολύ νωρίς στην παιδική ηλικία (6 ετών) ενώ άλλα γνωρίσματα, όπως ο σωματότυπος, πολύ αργότερα στην εφηβική ηλικία (Bell et al 1980, MacDougall et al 1982). Όσον αφορά την εξειδίκευση των βιολογικών ικανοτήτων δεν παρουσιάζεται πριν από την εφηβική ηλικία. Παιδιά κατά την προεφηβική ηλικία χαρακτηρίζονται από μια γενική ικανότητα. Έτσι, για παράδειγμα, ένα παιδί με υψηλή αερόβια ικανότητα έχει συνήθως και υψηλή αναερόβια ικανότητα (Mayers at al 1979).

Πηγή : ΕΡΓΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ - ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΜΥΙΚΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ

Βασίλης Κλεισούρας