Θεραπευτικές εφαρμογές της άσκησης

Άσκηση και παθήσεις κυκλοφορικού συστήματος

  Τα καρδιαγγειακά νοσήματα αποτελούν σήμερα στον πολιτισμένο κόσμο την πρώτη αιτία θανάτου, μετά τα ατυχήματα. Ανάμεσα στα νοσήματα αυτά, κυρίαρχη θέση καταλαμβάνει η ισχαιμική νόσος του μυοκαρδίου ή στεφανιαία ανεπάρκεια. Η φυσική και ψυχαγωγική δραστηριότητα ενός ατόμου παίζουν καθοριστικό ρόλο στη νοσηρότητα και την θνητότητα από την ισχαιμική καρδιοπάθεια. Μια πολύ συχνή καρδιαγγειακή πάθηση είναι η αρτηριακή υπέρταση. Μεγάλες επιδημιολογικές έρευνες έχουν αποδείξει ότι η συστηματική άσκηση συμβάλλει ουσιαστικά, τόσο στην πρόληψη, όσο και στη θεραπεία της υπέρτασης. Ακόμη και η άσκηση βελτιώνει τη φυσική και τη φυσιολογική λειτουργία του ατόμου μετά από καρδιοχειρουργική επέμβαση ή σε δυσλειτουργία του μυοκαρδίου (καρδιακή ανεπάρκεια). Σε πολλά, λοιπόν, καρδιαγγειακά νοσήματα, η φυσική και ψυχαγωγική δραστηριότητα, όχι μόνο δεν απαγορεύεται, αλλά επιβάλλεται. Θα πρέπει όμως να υπάρχουν αυστηρά προκαθορισμένα πλαίσια, μέσα στα οποία πρέπει να ασκείται το άτομο, ενώ θα πρέπει να λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπιση τυχόν επιπλοκών.

Πηγή : ΙΑΤΡΙΚΗ ΤΗΣ ΑΘΛΗΣΗΣ

ΑΣΤΕΡΙΟΥ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ