Θεραπευτικές εφαρμογές της άσκησης

Ισχαιμική νόσος του μυοκαρδίου και άσκηση

  Η στεφανιαία νόσος ή ισχαιμική νόσος του μυοκαρδίου εμφανίζεται όταν η παροχή αίματος (και οξυγόνου) προς το μυοκάρδιο (το μυ, δηλαδή, με τον οποίο επιτελείται η καρδιακή λειτουργία), ελαττώνεται λόγω απόφραξης των στεφανιαίων αρτηριών (των τροφοδοτικών αγγείων της καρδιάς).

 Η απόφραξη αυτή συνήθως οφείλεται σε αθηρωματικές πλάκες που σχηματίζονται και καλύπτουν τον αυλό των αρτηριών.

  Το κύριο συστατικό των αθηρωματικών πλακών είναι τα λιπίδια (χοληστερόλη, τριγλυκερίδια κ.α.). 'Οταν το έργο της καρδιάς είναι αυξημένο, όπως π.χ. συμβαίνει στη διάρκεια μιας σωματικής εργασίας, τότε είναι αυξημένες και οι απαιτήσεις του μυοκαρδίου για αίμα και οξυγόνο, που αποτελεί τη πηγή της ζωής για κάθε κύτταρο και ιστό του οργανισμού. Το πρόβλημα, λοιπόν, εμφανίζεται όταν διαταράσσεται η αρμονική ισορροπία ανάμεσα στη προσφορά οξυγόνου, λόγω βλαβών στις στεφανιαίες αρτηρίες, και στη ζήτηση του απαραίτητου αυτού στοιχείου από το μυοκάρδιο. Έτσι εκδηλώνεται η ισχαιμική νόσος του μυοκαρδίου στο άτομο, είτε με τη μορφή στηθάγχης (που παρουσιάζεται συνήθως με πόνο στο στήθος, ολιγόλεπτης διάρκειας, σε μια κόπωση ή ψυχική ένταση ή ακόμη και σε ηρεμία), είτε με τη μορφή οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου, είτε με ξαφνικό θάνατο (λόγω συνήθως μιας βαριάς αρρυθμίας). Το κύριο σύμπτωμα του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου είναι δυνατός πόνος, διάρκειας μεγαλύτερης της μισής ώρας, που εντοπίζεται συνήθως στο στήθος.

  Το 30% - 40% των ατόμων που εμφανίζουν έμφραγμα του μυοκαρδίου πεθαίνουν μέσα στο πρώτο μήνα από καρδιακή προσβολή παρά τη νοσηλεία. Οι μισοί από τους θανάτους αυτούς συμβαίνουν μέσα στις πρώτες 4 ώρες από την εκδήλωση του εμφράγματος.

  Σήμερα στις πολιτισμένες χώρες, το έμφραγμα του μυοκαρδίου ευθύνεται για το 30% περίπου των θανάτων στους άνδρες και το 25% των θανάτων στις γυναίκες. Εκτός από το θάνατο, ένα μεγάλο ποσοστό ασθενών με στεφανιαία ανεπάρκεια καθίστανται ανίκανοι για εργασία και συνταξιοδοτούνται πρόωρα. Επομένως, η ασθένεια αυτή αποτελεί ένα  μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα του σύγχρονου ανθρώπου, αφού προσβάλλει ένα μεγάλο ποσοστό (20% - 30%) ατόμων στη δημιουργική τους ηλικία (40 - 60 ετών), οδηγώντας ένα σημαντικό ποσοστό στο θάνατο και ένα άλλο σε δραματικό περιορισμό των δραστηριοτήτων του.

Παράγοντες κινδύνου εμφάνισης αθηροσκληρυντικών αποφρακτικών βλαβών στις στεφανιαίες αρτηρίες:

α) Το φύλο

β) Η ηλικία

γ) Κληρονομικότητα

δ) Διατροφή

ε) Το κάπνισμα

στ) Αρτηριακή πίεση

ζ) Η απουσία φυσικής δραστηριότητας

η) Το άγχος

θ) Ο σακχαρώδης διαβήτης

ι) Λήψη ουσιών

Πηγή: ΙΑΤΡΙΚΗ ΤΗΣ ΑΘΛΗΣΗΣ

ΑΣΤΕΡΙΟΥ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ