Λοιμώξεις και υγιεινή

  Ως υγεία για τον αθλητή θεωρείται η κατάσταση πλήρους σωματικής, ψυχικής και διανοητικής ισορροπίας, σε σχέση με το περιβάλλον (αθλητικό, οικογενειακό, επαγγελματικό). Στους αθλητές η υγεία αποτελεί προϋπόθεση για την επίτευξη μιας, όσο το δυνατόν, υψηλότερη επίδοση. Ακόμη και η ελαφρότερη πάθηση μπορεί να οδηγήσει τον αθλητή σε αποτυχία. Απαιτείται, λοιπόν, συστηματικός έλεγχος της υγείας του, ιδιαίτερα κατά την περίοδο των αγώνων.

  Η υγεία του αθλητή όμως, εξαρτάται και από την υγιεινή των αθλητικών χωρών και εγκαταστάσεων. Ο αθλητής παραμένει στους χώρους αυτούς για μεγάλο χρονικό διάστημα, κάθε μέρα, με συνέπεια να εκτίθεται σε κινδύνους, αν οι χώροι αυτοί δεν πληρούν τους απαραίτητους κανόνες υγιεινής.

Λοιμώδη νοσήματα και μέτρα πρόληψης

  Τα λοιμώδη νοσήματα οφείλονται σε παθογόνους μικροοργανισμούς (ιοί, βακτήρια, μύκητες). Όταν αυτοί διαθέτουν ικανή παθογόνα δύναμη, ώστε να υπερνικήσουν την αντίσταση του οργανισμού, εισβάλλουν από κάποια πύλη εισόδου (π.χ. αεροφόροι οδοί , δέρμα κλπ.) στο σώμα για να εγκατασταθούν σε κάποιο όργανο, με αποτέλεσμα να εμφανιστεί λοίμωξη.

   Υποστηρίζεται ότι οι αθλητές είναι περισσότερο ευπρόσβλητοι από λοιμώξεις απ΄ ότι η μη αθλητές.

 Ως αιτίες αναφέρονται :

α) Η συχνή ομαδική διαβίωση

β) Η έντονη και παρατεταμένη μυή επιβάρυνση, που πιστεύεται ότι αναστέλλει τη χημική και κυτταρική ανοσία του οργανισμού των αθλητών.

γ) Συχνά οι αθλητές είναι αναγκασμένοι να προπονούνται ή να αγωνίζονται σε περιβάλλον, που ευνοούν την ανάπτυξη μικροοργανισμών και τη μετάδοση λοιμώξεων, π.χ. πισινες.

Ιωγενείς λοιμώξεις

 Οι ιογενείς λοιμώξεις, στους αθλητές, ιδιαίτερα του αναπνευστικού συστήματος είναι πολύ συχνές. Αυτός είναι ένας από τους λόγους, για τους οποίους πρέπει να αντιμετωπίζονται έγκαιρα, ώστε να περιορίζεται η αποχή των προσβεβλημένων αθλητών από τις αθλητικές δραστηριότητες.

  Στη διάρκεια των ιογενών λοιμώξεων συνίσταται η διακοπή των προπονήσεων και των αγώνων. Υπάρχει κίνδυνος σοβαρών επιπλοκών, όταν συνεχίζεται η σωματική επιβάρυνση, παρά την ύπαρξη της λοίμωξης. Πολλοί ιοί, όπως ο Coxsackie, είναι δυνατόν να προσβάλλουν την καρδιά, προκαλώντας μυοκαρδίτιδα ή περικαρδίτιδα και καρδιακή ανεπάρκεια ή σοβαρές αρρυθμίες. Στις περισσότερες συνήθειες και ανεπίπλεκτες ιογενείς λοιμώξεις, η επιστροφή στην αθλητική δραστηριότητα επιτρέπεται 2 - 5 ημέρες μετά την υποχώρηση των συμπτωμάτων.

Συνήθεις ιογενείς λοιμώξεις :

α. Κοινό κρυολόγημα

β. Γρίπη

γ. Ανεμοβλογιά

δ. Παρωτίτιδα

ε. Λοιμώδης μονοπυρήνωση

στ. Ιογενής ηπατίτιδα

ζ. Σύνδρομο επίκτητης ανοσοποιητικής ανεπάρκειας ( AIDS)

Βακτηριακές λοιμώξεις - μυκητιάσεις

α. Τέτανος

β. Λοιμώξεις αεροφόρων οδών - πνευμόνων 

γ. Βακτηριογενείς και μυκητιασικές δερματοπάθειες

Πηγή: ΙΑΤΡΙΚΗ ΤΗΣ ΑΘΛΗΣΗΣ

ΑΣΤΕΡΙΟΥ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ