-

Ασκήσεις ενδυνάμωσης των κοιλιακών και ραχιαίων μυών



 
Προπόνηση των κοιλιακών και ραχιαίων μυών

Η προπόνηση των κοιλιακών και των ραχιαίων μυών συστήνεται στα προπονημένα και απροπόνητα άτομα καθώς και στα άτομα που έχουν ενοχλήσεις στη σπονδυλική στήλη ή βρίσκονται κάτω απο μια θεραπευτική αγωγή. Η ισχυροποίηση των κοιλιακών και των ραχιαίων μυών σταθεροποιεί τον κορμό, προφυλάσσει και μειώνει το φορτίο στη σπονδυλική στήλη. (Morris 1973, Nachemson 1975, Zachrisson - Forsell 1981, Hemborg 1982, Anderson 1954, Hambly 1967, Klausen 1965, Larson 1961, Morris et al 1961).
Η αφετηρία για την προπόνηση των κοιλιακών μυών είναι συνήθως με ορισμένες παραλλαγές, η ύπτια κατάκλιση. Γενικά η σύσπαση των κοιλιακών μυών κάμπτει τον κορμό εμπρός και τον στρέφει πλάγια αυξάνοντας έτσι την ενδοκοιλιακή πίεση (Bearn 1961, Morris et al 1961, Waters and Morris 1970). Όταν γίνεται λόγος για τους κοιλιακούς μύες συχνά αναφέρεται η λέξη ενδοκοιλιακή πίεση. Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για την ενδογαστρική πίεση, γιατί η καταγραφή έρχεται από την πίεση του στομαχιού. Σε πολλές ασκήσεις οι κοιλιακοί μύες έχουν σταθεροποιητική λειτουργία, πράγμα που διευκολύνει  μια κίνηση να γίνεται σωστά. Για να διευκολυνθεί όμως η κίνηση και να γίνει σωστά πρέπει οι μύες αυτοί που θα λειτουργήσουν ως σταθεροποιητικοί να έχουν την κατάλληλη δύναμη για να μπορέσουν να σταθεροποιήσουν την άρθρωσημ στην περίπτωση αυτή την λεκάνη.
Η σταθεροποιητική λειτουργία των κοιλιακών μυών φαίνεται κατά την ανύψωση των ποδιών όταν το άτομο βρίσκεται στην ύπτια κατάκλιση. Αναλύοντας την κίνηση αυτή, φαίνεται ότι η ανύψωση των ποδιών από την ύπτια κατάκλιση πετυχαίνεται από τους καμπτήρες μύες των ισχίων, κυρίως από τον λαγονοψοΐτη μυ και από τον τετρακέφαλο μηριαίο μυ. Με τη σύσπαση του λαγονοψοΐτη  μυ. κυρίως του ψοΐτη, αυξάνεται και η λόρδωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Με τη σειρά της η υπερλόρδωση της οσφυϊκής μοίρας προξενεί άνιση επιβάρυνση στους μεσοσπονδύλιους δίσκους της σπονδυλικής στήλης. Στη φάση αυτή η λειτουργία των κοιλιακών μυών είναι να σταθεροποιεί τη λεκάνη και με τον τρόπο αυτό να εμποδίζει την πρόσθια κλίση της. Για να παραμείνει η λεκάνη στη θέση της και να μην υπάρξει υπερλόρδωση στην οσφυϊκή μοίρα, πρέπει οι κοιλιακοί μύες που είναι υπεύθυνοι για τη σταθεροποίηση της λεκάνης να είναι δυνατοί.


Πηγή : ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΚΟΙΛΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΡΑΧΙΑΙΩΝ ΜΥΩΝ
ΚΩΝ/ΝΟΣ ΜΑΝΔΡΟΥΚΑΣ 

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

-
Εικόνα
 Συνέντευξη της κ. Βιβής Τσελεπίδου στην ιστοσελίδα μας Έχουμε τη χαρά, να φιλοξενούμε στην ιστοσελίδα μας την κα Βιβή (Παρασκευή) Τσελεπίδου, μια μορφή του τοπικού αθλητισμού. Η κ. Τσελεπίδου δεν είναι απλώς μια αθλήτρια με λαμπρές διακρίσεις, αλλά μια προσωπικότητα που κατάφερε να μετατρέψει την αγάπη της για τον κλασικό αθλητισμό σε μια ολόκληρη στάση ζωής.   Ξεκινώντας την αθλητική της πορεία από τον Γυμναστικό Σύλλογο Φαρσάλων το 1984, η Βιβή Τσελεπίδου αγωνίστηκε για εννέα χρόνια σε διασυλλογικό και πανελλήνιο επίπεδο. Διακρινόμενη στο πένταθλο και τα 200μ με εμπόδια. Οι επιτυχίες της σε πανελλήνιους αγώνες, όπως η 2 η  θέση στα 200μ με εμπόδια, η 2η θέση στο άλμα εις μήκος, πίσω από την μετέπειτα παγκόσμια πρωταθλήτρια Βούλα Τσιαμήτα και η 5η θέση στο πένταθλο δεν αποτελούν απλώς μετάλλια, αλλά σύμβολα πειθαρχίας, επιμονής και αφοσίωσης.   Στη συνέντευξη που ακολουθεί, η ίδια μας ανοίγει τη καρδιά της και μας μιλά για τα κίνητρα που την οδήγησαν σ...
Διαβάστε περισσότερα
-
Εικόνα
Ο συναγωνισμός στον Παιδικό Αθλητισμό   μέρος 2ον Σύμφωνα με τον Martens (1976), σε κάθε συναγωνισμό, υπάρχουν τέσσερα (4) συστατικά στοιχεία, που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Τα στοιχεία αυτά είναι : 1. Η αντικειμενική κατάσταση του αγώνα 2. Η υποκειμενική κατάσταση του αγώνα 3. Η συμπεριφορά του αθλητή 4. Οι συνέπειες της συμπεριφοράς του αθλητή Η θεωρία στηρίζεται στην ιδέα πως κάθε κατάσταση έχει διαφορετική σημασία για τον αθλητή. Σε όλες όμως τις παραπάνω καταστάσεις, σύμφωνα με τον Scanlan (1978), υπάρχει το στοιχείο της κοινωνικής αξιολόγησης. Στο πρώτο στοιχείο, της αντικειμενικής κατάστασης του αγώνα, έχουμε τρία (3) είδη κοινωνικής αξιολόγησης : α. τη συγκριτική (Comparative appraisal) β. την ανακλαστική (Reflective appraisal) γ. τη συμβουλευτική (Consulation) Στην πρώτη περίπτωση (α), υπάρχει αναπόφευκτη σύγκριση του αποτελέσματος, όταν αγωνίζονται τουλάχιστον δύο παιδιά. Έτσι, τα παιδιά δέχονται την αξιολόγηση των ικανοτήτων τους, ανάλογα με την απόδοσή τους και σε σύγκρ...
Διαβάστε περισσότερα
-
Εικόνα
Ελεύθερο Παιχνίδι ή Δομημένο Παιχνίδι     Το ελεύθερο παιχνίδι αναφέρεται σε μη δομημένες δραστηριότητες που καθοδηγούνται από τα παιδιά, όπου τα παιδιά έχουν την ελευθερία να εξερευνήσουν, να φανταστούν και να δημιουργήσουν χωρίς παρέμβαση ενηλίκου. Από την άλλη πλευρά, το δομημένο παιχνίδι περιλαμβάνει οργανωμένες δραστηριότητες με συγκεκριμένους στόχους και κανόνες που ορίζονται από ενήλικες.   Οφέλη του ελεύθερου παιχνιδιού για παιδιά στην πρώιμη παιδική ηλικία   Το ελεύθερο παιχνίδι δεν είναι απλώς μια μορφή ψυχαγωγίας ή διαλείμματος. Παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του παιδιού. Ακολουθούν ορισμένα βασικά οφέλη από την ενσωμάτωση του ελεύθερου παιχνιδιού στην προσχολική εκπαίδευση: Ενίσχυση των Γνωστικών Δεξιοτήτων: Κατά τη διάρκεια του ελεύθερου παιχνιδιού, τα παιδιά ασχολούνται με την επίλυση προβλημάτων, τη λήψη αποφάσεων και την κριτική σκέψη. Μαθαίνουν να κάνουν επιλογές, να διαπραγματεύονται και να αναπτύσσουν τις δικές τους στρατηγικές, οι οποίες συ...
Διαβάστε περισσότερα