Η τεχνική ως παράγοντας επίδοσης και προπόνησης στα άλματα

 

Η ιδιαιτερότητα των κινήσεων και της τεχνικής των αλμάτων

Σ' ένα μεγάλο αριθμό αθλημάτων οι υψηλές επιδόσεις εξαρτώνται κυρίως από την ανάπτυξη των ικανοτήτων της δύναμης, της ταχυδύναμης, της ταχύτητας και της αντοχής. Η τεχνική έχει σκοπό να αξιοποιήσει αυτές τις ικανότητες με τον αποδοτικότερο τρόπο. Κατά κανόνα για κάθε αγώνισμα υπάρχει ένας συγκεκριμένος τρόπος κινήσεων για τον οποίο έχει καθοριστεί και μια ειδική τεχνική. Σε αντίθεση με τα ακροβατικά αθλήματα, εδώ η προπόνηση διαφοροποιείται πολύ σημαντικά.

Η εκμάθηση αυτής της τεχνικής από τον αθλητή δεν πρέπει να θεωρείται εύκολη, απλώς και μόνο επειδή είναι μια και μοναδική τεχνική, σε σύγκριση με την ενόργανη γυμναστική και τις καταδύσεις. Ακριβώς αυτή η "ισόβια" ενασχόληση με την ίδια τεχνική προκαλεί ιδιαίτερα προβλήματα και δυσκολίες στη συνολική μεθοδική της προπόνησης.

Η σειρά "Τεχνική των πρωταθλητών" αφιερώνεται ειδικά στην ομάδα τέτοιων μονοτεχνικών αθλημάτων. Εδώ η προσπάθεια για αποδοτικότερη εκμετάλλευση των φυσικών δυνάμεων είναι πιο χαρακτηριστική, ενώ ταυτόχρονα διαγράφει και ένα σημαντικό στόχο της προπόνησης. "Μονοτεχνικά" δεν είναι ένας συνηθισμένος χαρακτηρισμός. Αναφέρεται στα αθλήματα ταχυδύναμης ή αντοχής, τα οποία όμως, όσον αφορά τον τρόπο της κίνησης, είναι μονοτεχνικά. Η επεξεργασία ομοιοτήτων στα αθλήματα ταχυδύναμης και αντοχής, για τον προσδιορισμό του ρόλου της τεχνικής ως παράγοντα προπόνησης προϋποθέτει και την επεξεργασία των διαφορετικών στοιχείων αυτών των τεχνικών. Γενικά, αυτά τα αθλήματα διαφοροποιούνται σε : άκυκλα, όπου η επίδοση εξαρτάται από μία μοναδική ενέργεια και κυκλικά, τα οποία χαρακτηρίζονται από μια αδιάκοπη επανάληψη όμοιων κινήσεων, που οδηγούν στη κάλυψη μιας ορισμένης απόστασης.

Οι δύο τρόποι κίνησης συνδέονται διαφορετικά με τις λειτουργίες του ανθρώπου και δημιουργούν διαφορετικές απαιτήσεις για την προπόνηση.

Για τον άκυκλο τρόπο κίνησης είναι τυπικό, ο αθλητής να την κατέχει τόσο, ώστε στη μοναδική, κατά κανόνα πολύ γρήγορη εκτέλεση, να εμφανίζεται η προσδοκώμενη επίδοση. Ταυτόχρονα πρέπει σ' ένα ορισμένο σημείο της κίνησης να εφαρμοστεί μέγιστη δύναμη, ενώ σ' ένα  άλλο να εκτελεστεί η κίνηση στα πλαίσια των κανονισμών (βαλβίδα μήκους). Στα επιμέρους αγωνίσματα παρουσιάζονται βέβαια πολύ διαφορετικές ταχύτητες κίνησης. Σχεδόν πάντα, από τη μειομετρική μυϊκή σύσπαση, προηγείται μια φάση διάτασης. Αυτό το μέρος της κίνησης είναι ιδιαίτερα έντονο στα άλματα. εξαιτίας της φοράς. Στο διάγραμμα των αντιδραστικών δυνάμεων του εδάφους παρουσιάζεται με οξεία μορφή, συνδεδεμένο με πολύ μεγάλες επιβαρύνσεις του ερειστικού συστήματος. Άλλες άκυκλες εφαρμογές δύναμης παρουσιάζονται πιο σύντομα, ιδίως όταν χρησιμοποιούνται σχετικά μεγάλες διαδρομές επιτάχυνσης. Η εκτέλεση της κίνησης στα πλαίσια των κανονισμών περιλαμβάνει π.χ. τη μη παραβίαση ενός ορίου, ένα αποδοτικό πέρασμα του πύχη, ή τη διατήρηση μιας αεροδυναμικής θέσης κατά την αιώρηση.

Πηγή : ΑΛΜΑΤΑ (ΥΨΟΣ / ΕΠΙ ΚΟΝΤΩ / ΜΗΚΟΣ / ΤΡΙΠΛΟΥΝ

HARTMUT DICKWACH

HEINRICH GUNDLACH