Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοέμβριος, 2024
Εικόνα
  Πρακτικές στρατηγικές για τη μείωση του σωματικού βάρους;   Ποιο είναι το επιθυμητό ποσοστό σωματικού λίπους; Είναι αδύνατον να ορίσουμε την ακριβή τιμή για κάθε άθλημα. Ασφαλώς, μια κλίμακα είναι επιθυμητή και αυτό εξαρτάται από κάθε γυναίκα. Είναι απίθανο δύο άτομα να έχουν ακριβώς το ίδιο «ιδανικό» ποσοστό λίπους. Για  παράδειγμα, μια κολυμβήτρια μπορεί να επιτυγχάνει τη μέγιστη απόδοση με 16% λίπος, ενώ μια συναθλήτριά της να αποδίδει εξίσου καλά με 18%.   Για τις γυναίκες, ένα ποσοστό 18-25% θεωρείται επιθυμητό από τη σκοπιά της υγείας, αν και στις αθλήτριες το ποσοστό αυτό μπορεί να είναι μικρότερο. Μια έρευνα πρότεινε το 13-18% για τις γυναίκες ως το κατάλληλο για την απόδοση στα περισσότερα αθλήματα που απαιτούν λεπτό σώμα. Ωστόσο, να θυμάστε   ότι αυτή η κλίμακα δεν είναι απαραίτητα η ιδανική για την υγεία. Θα πρέπει να μετράμε τις θερμίδες; Η μέτρηση των θερμίδων μπορεί να αποτελεί παρελθόν. Ένας αυξανόμενος αριθμός ερευνών υποδεικνύει ότι ...
Εικόνα
  Πρακτικές Στρατηγικές για Μείωση του Βάρους Anita Bean , BSc Επηρεάζει το επιπλέον λίπος της απόδοσης; Πολλές γυναίκες θεωρούν ζήτημα μεγάλης σπουδαιότητας τη διατήρηση ενός ορισμένου ποσοστού λίπους για ένα συγκεκριμένο άθλημα.   Το επιπλέον λίπος είναι ένα ξεκάθαρο μειονέκτημα για τα περισσότερα αθλήματα και τις αθλητικές δραστηριότητες. Μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την απόδοσή σας, μειώνοντας την ισχύ, την ταχύτητα και την αντοχή. Για παράδειγμα, στα αθλήματα αντοχής, όπως οι δρόμοι μεγάλων αποστάσεων , το επιπλέον λίπος τείνει να μειώσει την ταχύτητα και να προκαλέσει πρόωρο κάματο. Έχει υπολογιστεί ότι μια μείωση του ποσοστού λίπους κατά 5% σε μια δρομέα 72 κιλών μπορεί να μειώσει το χρόνο του μαραθωνίου σε 6 λεπτά. Σε αθλήματα που απαιτούν εκρηκτικότητα και δύναμη, όπως οι δρόμοι ταχύτητας, το άλμα σε μήκος ή το βόλεϊ, το επιπλέον λίπος τείνει να μειώσει τη μηχανική αποδοτικότητα και την απόδοση. Τι συμβαίνει με το πολύ χαμηλό ποσοστό λίπους;   Προ...
Εικόνα
  Σιδηροπενία και αθλητική αναιμία Πρακτικές συμβουλές Η πραγματική αναιμία δεν είναι συχνότερη στις αθλούμενες γυναίκες σε σύγκριση με τις μη αθλούμενες. Η διάγνωση της αθλητικής αναιμίας, που είναι πιο συχνή, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με μια ανεξέλεγκτη κατανάλωση συμπληρωμάτων. Όλα θα πρέπει να ακολουθήσουν τις παρακάτω συμβουλές για να βεβαιωθούν ότι η πρόσληψη σιδήρου είναι επαρκής. Οι αναλύσεις των διαιτολογίων δείχνουν συχνά ότι οι γυναίκες δεν προσλαμβάνουν το RNI για το σίδηρο. Μακροχρόνια, αυτό μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο να εμφανιστεί αναιμία. Οι πλούσιες σε σίδηρο τροφές (ιδιαίτερα αυτές που απορροφούνται εύκολα) θα πρέπει να καταναλώνονται συχνά. Οι αυστηρές δίαιτες θα πρέπει να αποφεύγονται, καθώς και οι δίαιτες που δεν περιλαμβάνουν όλες τις κύριες ομάδες τροφών. Τέτοιες μονομερείς δίαιτες οδηγούν συχνά σε μειωμένη πρόσληψη σιδήρου. Χρειάζεται να αποφεύγονται οι πρακτικές που μειώνουν την πρόσληψη του σιδήρου. Η πρόσληψη σιδήρου από φυτικές τρο...
Εικόνα
  Σιδηροπενία και αθλητική αναιμία Σύνοψη ·         -   Η πραγματική σιδηροπενική αναιμία θα μειώσει την ικανότητα για άσκηση και θα έχει αρνητική επίδραση στην αθλητική απόδοση. ·        -   Τα συμπληρώματα σιδήρου θα βελτιώσουν την απόδοση και τις αιματολογικές αναλύσεις σε γυναίκες που πάσχουν από αναιμία. ·         -   Η πραγματική αναιμία δε συναντάται με μεγαλύτερη συχνότητα σε αθλούμενες, σε σύγκριση με τις μη αθλούμενες. ·         -   Η πραγματική αναιμία δεν θα πρέπει να συγχέεται με την αθλητική αναιμία, η οποία συναντάται πιο συχνά στις αθλήτριες. ·         -  Η αθλητική αναιμία χαρακτηρίζεται από φαινομενικά μειωμένη συγκέντρωση αιμοσφαιρίνης από την οποία δεν επηρεάζεται η απόδοση. ·         -   Η αθλητική ανάλυση οφείλεται κυρίως στην αύξηση του όγκου αίματος που είναι προσαρμογή σ...
Εικόνα
  Αθλητική αναιμία και αθλήτριες Μέρος 2ον Μια εξαιρετικά διεξοδική και αξιοσημείωτη έρευνα έγινε από τον Νιουχάουζ και τους συνεργάτες του στον Καναδά, το 1988. Εξέτασαν 155 αθλήτριες για λανθάνουσα σιδηροπενία (αιμοσφαιρίνη μεγαλύτερη από 12 g / dl , αλλά φερετίνη ορού χαμηλότερη από 20 mg / l ). Οι αθλήτριες αυτές ασκούνταν επί τουλάχιστον 2 ώρες την εβδομάδα και οι περισσότερες έτρεχαν για ψυχαγωγία, αθλoύνταν 5 φορές την εβδομάδα, κάθε φορά 40 λεπτά κατά μέσο όρο. Από ένα σύνολο 135 αθλητριών βρέθηκε ότι 40 έπασχαν από λανθάνουσα σιδηροπενία. Οι ερευνητές έκαναν εξονυχιστική επιλογή, για να αποκλείσουν τα άτομα με κάποια ασθένεια που θα μπορούσε να επηρεάσει τις μετρήσεις και επίσης προέβησαν σε μια λεπτομερή ανάλυση της διατροφής. Μέτρησαν το fitness (φυσική κατάσταση) με μια σειρά δοκιμασιών που περιλάμβαναν δοκιμασία αναερόβιας ισχύος και δοκιμασία στο δαπεδοεργόμετρο με σταδιακά αυξανόμενη επιβάρυνση. Επίσης έγινε βιοψία με βελόνα του τετρακεφάλου μυός, για να ερ...
Εικόνα
  Αθλητική αναιμία και αθλήτριες Αν και η αθλητική αναιμία δεν είναι πραγματική ένδειξη αναιμίας και σιδηροπενίας, πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι οι αθλήτριες δεν καταναλώνουν το RNI για το σίδηρο, που είναι 14,8 mg ημερησίως. Κάποιες μάλιστα μπορούν να καταναλώσουν λιγότερα από 10 mg την ημέρα. Επίσης, πολλές έρευνες το αποδίδουν σε ελλιπή πρόσληψη θερμίδων, που είναι πιθανόν το αποτέλεσμα της μείωσης του βάρους του. Καθώς όμως μειώνονται οι θερμίδες, ελαττώνεται και η πρόσληψη σιδήρου και συνεπώς η επιθυμία για μείωση του βάρους και καλή φυσική κατάσταση μπορεί να αθέλητα να οδηγήσει σε μείωση της απόδοσης λόγω σιδηροπενικής αναιμίας. Οι γυναίκες με πολύ περιορισμένη διατροφή (1500 θερμίδες την ημέρα) θα διαπιστώσουν ότι η επαρκής πρόσληψη σιδήρου είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί. Αυτό φανερώνει μια άλλη πτυχή των προβλημάτων που παρουσιάζονται από την αυστηρή δίαιτα.   Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι μέχρι και το 80% των κορυφαίων αθλητριών αντοχής είναι σιδηροπενι...
Εικόνα
  Τι προκαλεί την αθλητική αναιμία; Μέρος 3 ον Η αθλητική αναιμία είναι στην ουσία ένας πολύ παραπλανητικός όρος, γιατί το σύνδρομο αυτό δεν είναι πραγματική αναιμία (στην οποία υπάρχει ανεπαρκής αιμοσφαιρίνη σε όλο τον οργανισμό). Είναι, προφανώς, το αποτέλεσμα προσαρμογών που προέρχονται από την προπόνηση και δημιουργείται από την αύξηση του όγκου πλάσματος (του υγρού μέρους του αίματος) σε σχέση με τον αριθμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων, η οποία είναι μια ωφέλιμη προσαρμογή στην αερόβια άσκηση. Αν και οι μετρήσεις της αιμοσφαιρίνης και της φερετίνης μπορεί να φαίνονται χαμηλές, υπάρχει ουσιαστικά η ίδια ποσότητα αυτών των ουσιών στο σώμα, απλώς έχουν αραιωθεί. Επομένως, η αθλητική αναιμία εμφανίζεται ως πρόβλημα μόνον όταν εξετάζεται μεμονωμένα η συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι αυτό είναι απλά μια προσαρμογή στη προπόνηση που έχει ως αποτέλεσμα τη βελτιωμένη παροχή οξυγόνου στους ιστούς. Είναι προφανές ότι βελτιώνει και δεν μειώνει την αθλητικ...
Εικόνα
  Τι προκαλεί την αθλητική αναιμία   Μέρος 2ον   Η απώλεια αίματος από το γαστρεντερικό σωλήνα μπορεί επίσης να αυξηθεί από αντιφλεγμονώδη φάρμακα όπως η ασπιρίνη και πολλά άλλα φάρμακα που χρησιμοποιούνται    για μυϊκούς τραυματισμούς. Θα πρέπει να συζητήσετε με τον γιατρό σας πριν πάρετε οποιαδήποτε φάρμακα. Αν πράγματι επηρεάζουν την απορρόφηση σιδήρου, θα πρέπει να αναπληρώσετε αυτή με τη διατροφή σας. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η σιδηροπενία συναντάται συχνά σε δρομείς και είναι η κύρια αιτία αθλητικής αναιμίας. Αυτό στηρίζεται κυρίως στα ευρήματα για μειωμένη συγκέντρωση φερετίνης σε αθλητές. Αν και η φερετίνη ορού είναι ένας καλός δείκτης των επιπέδων σιδήρου, δεν είναι αξιόπιστος σε δρομείς. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να εκτιμήσουμε τα αποθέματα σιδήρου, αλλά η πιο ακριβής μέθοδος είναι η δειγματοληψία μυελού των οστών, που είναι ενοχλητική στην καλύτερη περίπτωση και επίπονη στη χειρότερη.   Υπάρχουν έρευνες στις οποίες έγιναν ανάλυση του επιπ...
Εικόνα
  Πώς επηρεάζει ο αθλητισμός και η άσκηση τα συστήματα σιδήρου; Για τα περισσότερα άτομα, η άσκηση και ο αθλητισμός δεν επηρεάζουν την κατάσταση σιδήρου, αλλά υπάρχουν και εξαιρέσεις. Όλοι οι αθλητές που κάνουν προπόνηση αντοχής σε τέτοιο επίπεδο ώστε να έχουν τις ανάλογες καρδιαγγειακές προσαρμογές, δηλαδή μείωση της καρδιακής συχνότητας ηρεμίας, θα αυξήσουν τον όγκο αίματος, και αυτό θα δημιουργήσει το σύνδρομο που ονομάζεται αθλητική αναιμία, κατά την οποία η συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης πέφτει. . . κατά μέσο όρο από 14 σε 13,5 g / dl . Το σύνδρομο αυτό είναι διαπιστωμένο και έχουν προταθεί πολλές εξηγήσεις για την υπεραξία του. Μερικές φορές από αυτές προκάλεσαν πολλούς αθλητές, προπονητές και δασκάλους, ανησυχίες χωρίς λόγο, με αποτέλεσμα να προβούν σε μεγάλο αριθμό μη απαιτούμενων θεραπειών.    Φαίνεται παράδοξο να μειώνονται τα επίπεδα της αιμοσφαιρίνης, τη στιγμή που οι περισσότερες άλλες φυσιολογικές λειτουργίες βελτιώνονται με την προπόνηση, αλλά έρευνες σ...
Εικόνα
  Ποιες τροφές είναι πλούσιες σε σίδηρο;   Το κρέας – ιδιαίτερα το κόκκινο – τα πουλερικά και το ψάρι είναι τροφές πλούσιες σε σίδηρο. Αν και τα λαχανικά δεν είναι τόσο καλές πηγές σιδήρου όσο το κρέας, τα φασόλια και ο αράκας είναι πλούσια σε σίδηρο.  Πολλοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν την απορρόφηση του σιδήρου. Η χημική μορφή του σιδήρου είναι σημαντική : απορροφάται πιο αποτελεσματικά εάν είναι σε αναγμένη (σιδηρώδη ή δισθενή) μορφή όπως το κρέας, τα πουλερικά, το ψάρι και το συκώτι. Αυτός ονομάζεται και αιμικός σίδηρος . Εάν είναι στην οξειδωμένη (σιδηρική ή τρισθενή) μορφή, που συνήθως συναντάται στα λαχανικά, δεν απορροφάται τόσο καλά και είναι γνωστός ως μη αιμικός σίδηρος.     Επίσης απορροφάται καλύτερα σε οξύ περιβάλλον, για παράδειγμα, εάν καταναλώνεται μαζί με λεμόνι ή χυμό πορτοκαλιού που περιέχει ασκορβικό οξύ (βιταμίνη C ). Ορισμένες τροφές περιέχουν ουσίες που δημιουργούν συμπλέγματα με το σίδηρο και μειώνουν την απορρόφησή του, για παρ...
Εικόνα
  Τι είναι αναιμία;   Ο όρος αναιμία σημαίνει έλλειψη αίματος. Συνήθως ορίζεται ως η κατάσταση κατά την οποία η συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες του οργανισμού. (Το φυσιολογικό επίπεδο αιμοσφαιρίνης στις γυναίκες είναι 11,5-16,5 g / 100 ml ). Η αναιμία μπορεί επίσης να χαρακτηριστεί από χαμηλά επίπεδα φερετίνης, η οποία είναι η μορφή αποθήκευσης του σιδήρου. Αυτό υποδηλώνει ότι τα αποθέματα σιδήρου εξαντλούνται. (Τα φυσιολογικά επίπεδα φερετίνης στο αίμα είναι μεγαλύτερο από 15μγρ/λίτρο).  Τα συμπτώματα της αναιμίας είναι ο κάματος και το λαχάνιασμα κατά την άσκηση. Δυστυχώς, αυτά τα συμπτώματα δεν εμφανίζονται αποκλειστικά στην αναιμία. Η εξάντληση και η κούραση, για παράδειγμα, είναι πολύ συχνά συμπτώματα σε υγιή άτομα και μπορεί να προκληθούν από άγχος ή από κάποια ασθένεια. Η αναιμία μπορεί να προκαλέσει μείωση της αθλητικής απόδοσης και αξίζει να εξετάσετε αυτή την περίπτωση όταν υπάρχει μια ανεξάρτητη απώλεια «φόρμας» ή όταν...