Αθλητική αναιμία και αθλήτριες

Αν και η αθλητική αναιμία δεν είναι πραγματική ένδειξη αναιμίας και σιδηροπενίας, πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι οι αθλήτριες δεν καταναλώνουν το RNI για το σίδηρο, που είναι 14,8 mg ημερησίως. Κάποιες μάλιστα μπορούν να καταναλώσουν λιγότερα από 10 mg την ημέρα. Επίσης, πολλές έρευνες το αποδίδουν σε ελλιπή πρόσληψη θερμίδων, που είναι πιθανόν το αποτέλεσμα της μείωσης του βάρους του. Καθώς όμως μειώνονται οι θερμίδες, ελαττώνεται και η πρόσληψη σιδήρου και συνεπώς η επιθυμία για μείωση του βάρους και καλή φυσική κατάσταση μπορεί να αθέλητα να οδηγήσει σε μείωση της απόδοσης λόγω σιδηροπενικής αναιμίας. Οι γυναίκες με πολύ περιορισμένη διατροφή (1500 θερμίδες την ημέρα) θα διαπιστώσουν ότι η επαρκής πρόσληψη σιδήρου είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί. Αυτό φανερώνει μια άλλη πτυχή των προβλημάτων που παρουσιάζονται από την αυστηρή δίαιτα.

 Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι μέχρι και το 80% των κορυφαίων αθλητριών αντοχής είναι σιδηροπενικές, με βάση τη φερετίνη ορού που είναι χαμηλότερη από 25μ g / l . Αυτό κατά τη γνώμη του συγγραφέα είναι υπερβολικό, επειδή η αθλητική αναιμία και η αύξηση του όγκου αίματος θα «κρύψει» τα πραγματικά αποθέματα σιδήρου στον οργανισμό. Αυτές οι αναφορές προκαλούν τον προβληματισμό ότι οι αθλητές που δεν έχουν αποθέματα σιδήρου (αναφέρεται ως λανθάνουσα σιδηροπενία) αλλά δεν πάσχουν από αναιμία μπορεί να υποστούν μείωση της απόδοσης. Αρκετές έρευνες έχουν εξετάσει αυτή την εκδοχή δίνοντας συμπληρώματα σιδήρου σε αθλητές που είχαν αναιμία και σε εκείνους που δεν είχαν αποθέματα σιδήρου αλλά δεν έπασχαν από αναιμία.

 Έχει αποδειχθεί ότι όταν οι αθλητές πάσχουν από γνήσια αναιμία ( η αιμοσφαιρίνη είναι λιγότερη από 11,5 g / dl για τις αθλήτριες) τα συμπληρώματα σιδήρου βελτιώνουν την απόδοσή τους. Όταν, όμως, δίνεται σίδηρος σε αθλητές που δεν έχουν αναιμία, οι περισσότερες έρευνες δεν έχουν δείξει καμία βελτίωση. Μερικές από τις έρευνες στις οποίες δεν βελτιώθηκε η απόδοση, επικρίθηκαν με αιτιολογία ότι δε δόθηκαν επαρκείς ποσότητες σιδήρου ή ότι δεν δόθηκαν για αρκετό χρονικό διάστημα. Οι ασθενείς που πάσχουν από γνήσια σιδηροπενία συνήθως παίρνουν θεϊκό σίδηρο (200 mg τρεις φορές την ημέρα για έναν μήνα). Οι έρευνες εκείνες στις οποίες δόθηκε μικρότερη ποσότητα (ή ισοδύναμη σε άλλη μορφή) ή σίδηρος για λιγότερο από έναν μήνα, δεν μπορούν να ισχυριστούν ότι έδωσαν επαρκή ποσότητα για αρκετό χρονικό διάστημα, για να ελέγξουν εάν οι αθλητές έπασχαν από γνήσια σιδηροπενία.

… συνεχίζεται

Πηγή: η Διατροφή της Αθλούμενης Γυναίκας

 A. Bean - P. Wellington