Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΣΠΑΡΤΗ

Μέρος 2ο

  Με τη γέννησή του το παιδί εξεταζόταν για την αρτιμέλειά του. Η μητέρα είχε την ευθύνη του παιδιού από τη γέννηση ως τα επτά χρόνια του. Ο κύριος σκοπός της μάνας ήταν να πετύχει πειθαρχία και σκληραγωγία. Τους φορούσαν λίγα ή καθόλου ρούχα και τους μάθαιναν να είναι λιτοδίαιτοι. Στα επτά χρόνια τα έβαζαν στις «αγέλες». ήταν πλέον στα χέρια της πολιτείας. Ένα πολύπλοκο, αλλά πολύ ψυχολογημένο και πρακτικό σύστημα, «η σε μικρές ομάδες εκπαίδευση», έδωσε την ευκαιρία σε κάθε μεγαλύτερο σπαρτιατόπουλο να μεταφέρει όλη την εμπειρία στο μικρότερο. Είναι ένα είδος αυτοδιοίκησης, που ο σημερινός κόσμος προσπαθεί να προσαρμόσει στις ανάλογες συνθήκες (στρατιωτικές σχολές - σχολεία - συλλόγους).

  Η καθημερινή άσκηση αποτελούνταν από ελεύθερο παιχνίδι, από πολεμικά τέτοια, από χορούς (πυρίχη) και φυσικά από αγωνίσματα που στα δρομικά τουλάχιστον ήταν ασυναγώνιστοι (φυσικό αποτέλεσμα της σπαρτιατικής ζωής).

  Οι Σπαρτιάτες ήταν οι πρώτοι που θέσπισαν τη γύμνωση των αθλητών, γεγονός που δείχνει οπωσδήποτε πνεύμα ελευθερίας, εσωτερικής , αλλά και πρακτικότητας. 

  Λέγεται ότι η γύμναση των Σπαρτιατών ήταν θηριώδης. Σκληρή ίσως, θηριώδης όχι. Υπήρχαν ασκήσεις ατομικές και ομαδικές. Οι δεύτερες τουλάχιστον, όσο επικίνδυνες κι αν ήταν, δεν έπαυαν να έχουν με τη συνεργασία, ελάττωση της πιθανότητας για τραυματισμό. 

  Οι γυμνοπαιδιές - παιχνίδια δρομικά και παλαιστρικά με έντονο το θρησκευτικό στοιχείο - παρέσυραν πολλούς μελετητές στη θέση ότι ο ένας Σπαρτιάτης "έτρωγε" τον άλλον. Ο Πλατινιστάς για παράδειγμα, που ήταν μια από τις πιο επικίνδυνες γυμνοπαιδιές, γινόταν σε ένα κυκλικό τεχνητό νησάκι, που μέσα του στεκόταν μια ομάδα παιδιών. Μια ισάριθμη ομάδα προσπαθούσε, αφού κολυμπούσε, να μπει στο νησί. Ο κανονισμός τους υποχρέωνε μέσα να σπρώχνουν στο νερό τους αντιπάλους. Παιχνίδια τέτοια υπάρχουν και σήμερα ακόμη.

  Η αγορά όπου κάθονταν οι γέροι ήταν για τους Σπαρτιάτες ο χώρος της ζωντανής παράδοσης. Άφηναν τους νέους στην αγορά ελεύθερους και εκεί μέσα από τη διήγηση, οι νέοι μάθαιναν ζωντανά το μεγαλείο της πατρίδας τους.

   Η θρησκεία και κύρια οι θεότητες του πολέμου και της άθλησης, δέσποζαν στην αγωγή των Σπαρτιατών, Οι τιμωρίες - πολύ αυστηρές - ήταν κύρια η διαμαστίωση και γίνονταν δίπλα στο βωμό της ορθίας Αρτέμιδας.

... συνεχίζεται