Φαρμακοδιέγερση (doping)

μέρος 3ο

  Διερωτάται λοιπόν ο καθείς, τί πρέπει να κάνει κάποιος όταν τον παίζουν με σημαδεμένη τράπουλα; Να τη σημαδεύσει κι ο ίδιος; Η αυτονόητη απάντηση είναι το ΟΧΙ, γιατί τέτοια ενέργεια υποβιβάζει και δεν ανυψώνει.

  Μήπως πρέπει να παριστάνουμε τους αφελείς και τα κορόιδα; Ασφαλώς όχι. 

  Έτσι, μόνο μια λύση παραμένει. Συναγωνισμός μόνο μεταξύ αντιπάλων που μπορούν να αποδεχθούν τους κανόνες του παιχνιδιού, βρώμικου ή καθαρού.

  Είναι ρομαντισμός; Μπορεί! Αλλά η αθλητική κοινωνία, το ίδιο το αθλητικό κίνημα είναι αυτό που θα παίξει πρωτεύοντα ρόλο και θα δώσει λύση στο πρόβλημα. Λύση ξεκάθαρη, υγιή και πάνω από όλα ορθόδοξη. Αυτή όμως η θέση μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη συμμετοχή και επιθυμία των ανταγωνιζόμενων. Και δε συμφωνούμε με την υπεραπλουστευμένη πρόταση, ότι δηλαδή, προκειμένου να μη κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας, να επιτρέψουμε τη χρήση όλων των απαγορευμένων μέχρι σήμερα ουσιών. Αυτό ενδεχομένως μπορεί να επιτραπεί σε ειδικούς αγώνες, όχι όμως στους Ολυμπιακούς. Οφείλουμε να προστατεύσουμε την υγεία του αθλητή και να μη του δώσουμε την εντύπωση ότι παραβαίνοντας τους κανόνες κερδίζει ή παραμένοντας νομοταγής χάνει.

  Απαραίτητη προϋπόθεση τούτων είναι ένα ΠΡΕΠΕΙ, ο αθλητής πρώτα απ΄ όλα πρέπει να το επιθυμεί, καθώς τέτοιος καθαρός αθλητισμός θα τον καταστήσει ευτυχισμένο και όχι καταπιεσμένο, υγιή και όχι άρρωστο, θα του δώσει καλλιέργεια αντί της διαφθοράς, φιλία έναντι αντιπαλότητας. Οι γονείς πρέπει να επιδιώκουν αυτό το ξεκαθάρισμα, γιατί οι νεαροί βλαστοί τους θα επιστρέφουν σπίτι από το χώρο άθλησης πιο ήρεμοι και καλύτεροι χαρακτήρες, οι παράγοντες  σωματείων ή ομοσπονδιών πρέπει επίσης να το επιθυμούν και να το πιστεύουν, καθώς θα έχουν κατά νου, πως κανένα στοιχείο δεν είναι αποτελεσματικό για τη καταπολέμηση του doping , εάν οι ίδιοι δε το επιθυμούν με κύρια ενέργεια την ελαχιστοποίηση των υπεσχημένων υλικών βραβείων. Ο τύπος (ΜΜΕ), γιατί μόνο αυτός, εφόσον επιθυμεί, ανεπηρέαστος από υλικά συμφέροντα ή πολιτικές σκοπιμότητες, να σταθεί στο ύψος του και να ασκεί, όπως πρέπει το κοινωνικό έργο του ελέγχου και της ενημέρωσης. Αναμφίβολα αυτός αποτελεί το σπουδαίο κλειδί για τη λύση του προβλήματος.

  Τέλος, ο διορατικός πολιτικός πρέπει να επιθυμεί αυτό το ξεκαθάρισμα, γιατί πρέπει να είναι σε θέση να δει ότι μακροπρόθεσμα αυτή η άποψη είναι που οδηγεί σε πολιτικό και κοινωνικό όφελος, καθώς λίγες κοινωνικές δραστηριότητες μπορούν να βοηθήσουν τόσο πολλούς και να κάνουν τόσα πολλά, όσο ο γνήσιος και υγιής αθλητισμός.

Πηγή: ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ  ΑΝΑΦΟΡΕΣ - ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ

ΚΏΣΤΑΣ ΠΑΡΙΣΗΣ

Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών Ο.Ε.Ο.Α. Αθήνα 2004