Αναγκαιότητα της  άσκησης

Αερόβια άσκηση, το αντίδοτο στη σωματική φθορά

  Η ανάγκη για αερόβια άσκηση έχει γίνει πιεστική και επιτακτική στην εποχή μας. Μια εποχή όπου η τεχνολογική εξέλιξη αντικατέστησε τη σωματική εργασία με τη μηχανή και μας επέβαλε έναν αυτοματοποιημένο καθιστικό, αγχώδη κι αφύσικο τρόπο ζωής.

  Ζούμε σε μια εποχή που τη χαρακτηρίζει ο κινητικός περιορισμός , η υποκινητικότητα. Υπολογίζεται πως το 80% των ανθρώπων στα αστικά κέντρα εγκαταλείπουν με την ενηλικίωσή τους κάθε μορφή σωματικής άσκησης και οδηγούνται σιγά σιγά σε βιολογική παρακμή. Έτσι, οι μύες, που αποτελούν το 40% του σωματικού μας βάρους, δέχονται καθημερινά υποτονικά ερεθίσματα κι έχουν περιπέσει σχεδόν σε αχρηστία.

  Το μόνο αντίδοτο στη βιολογική φθορά είναι η αερόβια άσκηση. Κι αυτό γιατί με την αερόβια άσκηση δραστηριοποιούνται όλα τα κύτταρα του οργανισμού και γυμνάζονται, όχι μόνο οι μύες, αλλά και το αναπνευστικό και κυρίως το καρδιαγγειακό σύστημα. Και όταν λέμε αερόβια άσκηση εννοούμε το τρέξιμο, το κολύμπι, τη ποδηλασία, το γρήγορο βάδισμα, το χορό και γενικά φυσικές δραστηριότητες που έχουν αρκετή ένταση και διάρκεια, για να επιταχύνουν την αναπνοή και να προκαλέσουν τις απαραίτητες καρδιοαναπνευστικές προσαρμογές.

Πηγή: ΑΕΡΟΒΙΩΣΗ : ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ

K. COOPER (Εισαγωγή - Επιστημονική Επιμέλεια Β. Κλεισούρα)