Η αποτελεσματικότητα του καθηγητή Φυσικής Αγωγής και/ή προπονητή ανάλογα με το περιβάλλον εργασίας του
Μέρος 2ον
Όπως φαίνεται και στο παρακάτω σχήμα, ο μεγαλύτερος έλεγχος ασκείται από τον ηγέτη που έχει καλές σχέσεις, η δραστηριότητα είναι δομημένη και η σχέση ισχύος είναι ισχυρή. Η αποτελεσματικότητα του ηγέτη είναι μικρή, όταν οι σχέσεις με τους καθοδηγούμενους είναι κακές, η θέση ισχύος αδύνατη και η δραστηριότητα δεν είναι δομημένη. Φυσικά υπάρχουν και άλλοι συνδυασμοί των τριών παραγόντων που δίνουν τιμές ελέγχου του ηγέτη.
Η συγκεκριμένη υπόθεση για την ανάπτυξη της θεωρίας ήταν : "το άτομο που βαθμολογείται ψηλά στο L.P.C.(που βλέπει, δηλαδή, το λιγότερο προτιμητέο συνεργάτη σχετικά θετικά), ευχαριστιέται στη δουλειά του από τις διαπροσωπικές σχέσεις, ενώ το άτομο (ηγέτης) με χαμηλή βαθμολογία στο L.P.C. (που απορρίπτει εντελώς το λιγότερο προτιμητέο συνεργάτη) ευχαριστιέται κυρίως από την απόδοση της ομάδας στο τεχνικό καθαρά μέρος"(Fielder, 1967).
Έτσι, ο ηγέτης που ασχολείται κυρίως με το άθλημα (βαθμολογείται χαμηλά στο L.P.C.), είναι αποτελεσματικός σε περιβάλλον που παρουσιάζει μεγάλη ή μικρή ευνοϊκότητα (favoura-bleness). Αντίθετα, ο ηγέτης που ενδιαφέρεται κυρίως για τις ανθρώπινες σχέσεις (βαθμολογείται ψηλά στο L.P.C.), είναι πιο αποτελεσματικός σε περιβάλλον με μέτρια ευνοϊκότητα. Η μέγιστη ευνοϊκότητα παρουσιάζεται, όταν έχουμε συνδυασμό με καλές σχέσεις καθηγητή Φυσικής Αγωγής και/ή προπονητή - μελών ομάδας, δομή δραστηριότητας αυστηρά καθορισμένη και θέση ισχύος του ηγέτη ισχυρή. Αντίθετα, τη χαμηλή ευνοϊκότητα του περιβάλλοντος τη συναντάμε, όταν έχουμε συνδυασμό κακών σχέσων Κ.Φ.Α και/ή προπονητή - μελών ομάδας, χαλαρής οργάνωσης της δραστηριότητας και θέσεως ισχύος χαμηλής.
Από τις τρεις διαστάσεις της ευνοϊκότητας του περιβάλλοντος, σημαντικότερη θεωρείται αυτή που αναφέρεται στις σχέσεις ηγέτη και μελών της ομάδας και η λιγότερη σημαντική η θέση ισχύος του ηγέτη. Είναι, δηλαδή, πιο σημαντικό για την επιτυχία της ομάδας να υπάρχουν καλές σχέσεις ανάμεσα στον προπονητή και τους παίκτες, παρά ο προπονητής να έχει δύναμη λόγω θέσης.
Από τα παραπάνω, το κυριότερο συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι κάθε ηγέτης μπορεί να λειτουργήσει αποδοτικά, αν το ηγετικό στυλ συνδυαστεί με ορισμένες συνθήκες του περιβάλλοντος στο οποίο εργάζεται (Carron, 1980).
Πηγή : Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ
Δρ. ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΓΑΝΗΣ
.jpg)


Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου