Αρτηριακή υπέρταση και άσκηση

 

Η αρτηριακή υπέρταση, η διατήρηση δηλαδή της αρτηριακής πίεσης του αίματος σε επίπεδα υψηλότερα των φυσιολογικά αποδεκτών (για ένα άτομο ηλικίας 55 - 59 ετών , η μέση τιμή της αρτηριακής πίεσης είναι 131/86 mm/ Hg), αποτελεί μια συχνή παθολογική κατάσταση, ιδιαίτερα στους ενήλικες. Η συχνότητά της κυμαίνεται στο 25 - 30% περίπου του πληθυσμού στην Ευρώπη και στο 33% στις ΗΠΑ. Αρτηριακή πίεση είναι η πίεση που ασκεί το αίμα στο τοίχωμα των αρτηριών, των αγγείων δηλαδή που μεταφέρουν το αίμα από τη καρδιά σε όλους τους ιστούς του σώματος. Η πίεση αυτή είναι απαραίτητη για τη σταθερή διατήρηση της κυκλοφορίας του αίματος. Η καρδιά είναι μια αντλία, της οποίας η κύρια λειτουργία είναι η εξώθηση του αίματος από τις κοιλίες προς τις αρτηρίες κατά τη διάρκεια της συστολικής της φάσης. Κατά τη διάρκεια της φάσης αυτής παράγεται ένα σφυγμικό κύμα που μεταφέρεται κατά μήκος των αρτηριών. Η κορυφή ή η μέγιστη τιμή του κύματος αυτού, ονομάζεται συστολική πίεση. Η χαμηλότερη τιμή της πίεσης στα τοιχώματα των αρτηριών, κατά τη διάρκεια της διαστολικής φάσης της καρδιακής λειτουργίας, ανάμεσα σε δύο καρδιακές συστολές, ονομάζεται διαστολική πίεση του αίματος. 

Το ύψος της αρτηριακής πίεσης εξαρτάται από τον όγκο του αίματος που κυκλοφορεί στα αγγεία και από τις αντιστάσεις που προβάλλουν τα τοιχώματα των αγγείων (αγγειακές αντιστάσεις) στη διάρκεια της κυκλοφορίας. Είναι ευνόητο, ότι όσο πιο ανελαστικά είναι τα τοιχώματα των αγγείων, όπως συμβαίνει στην αρτηριοσκλήρωση, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το ύψος της αρτηριακής πίεσης του αίματος.

Πηγή : ΙΑΤΡΙΚΗ της ΑΘΛΗΣΗΣ

ΑΣΤΕΡΙΟΥ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ