Συνθήκες για την επιτυχία υψηλής αθλητικής επίδοσης
Μέρος 4ον
Οι υψηλές και συνήθως λεπτές σημαντικές διαπλάσεις κυριαρχούν στη καλαθοσφαίριση, στη χειροσφαίριση, στη πετοσφαίριση, στο δρόμο μεσαίων αποστάσεων, στο ύψος και σε παρόμοια αθλήματα. Οι δρομείς μεγάλων αποστάσεων είναι συνήθως ελαφριοί και μεσαίου ύψους (γύρω στα 170 ,ε 175 εκατοστά), και μια τέτοια σωματική διάπλαση είναι ιδιαίτερα κοινή μεταξύ των μαραθονοδρόμων. Στο ποδόσφαιρο και το χόκεϋ στο πάγο δεν υπάρχουν μάλλον ακραίες περιπτώσεις σωματικής διάπλασης, αν και το ύψος των αθλητών είναι συνήθως κατώτερο του μέσου όρου.
Έτσι, αυτή η τάση έγινε πιο φανερή τα τελευταία χρόνια, όπου κυριαρχεί το υπερβολικό ύψος και βάρος, δηλαδή διεθνείς κολυμβητές, κωπηλάτες, κλπ., είναι ψηλότεροι από τους αθλητές που έκαναν τα παγκόσμια ρεκόρ μερικά χρόνια πριν. Πέρα από το ύψος και το βάρος, είναι επίσης σημαντικό ν' αντιστοιχούν οι αναλογίες της δύναμης των μοχλών με τις βιομηχανικές απαιτήσεις του συγκεριμένου αθλήματος.
Έτσι, το ύψος και, σε λιγότερο βαθμό το βάρος, είναι παράγοντες που εμποδίζουν πραγματικά την απόδοση σε πολλά αθλήματα. Αυτό θα πρέπει να το έχουμε υπόψη στην επιλογή αθλητών για ένα συγκεκριμένο αγώνισμα. Όμως, θα πρέπει να έχει κανείς υπόψη πως μια ιδανική σωματική κατασκευή δεν είναι εγγύηση, αλλά αποτελεί μονάχα ένα καλό σημείο εκκίνησης για άριστη αθλητική επίδοση, ενώ οι σωματικοί παράμετροι είναι μόνο η μια πλευρά των καθοριστικών για την απόδοση παραγόντων. Πραγματικά έχει πολλές φορές παρατηρηθεί στη πρακτική εξάσκηση πως υπάρχουν αθλητές που υστερούν κάπως σε μερικές από τις βασικές απαιτήσεις, τις καθιερωμένες από τη πείρα, σχετικά με την ιδανική σωματική διάπλαση, αλλά που είναι όμως σε θέση να επιτύχουν ένα εκπληκτικό επίπεδο απόδοσης, αναπληρώνοντας τη "σωματική τους ανεπάρκεια" με την ανάπτυξη των άλλων παραγόντων απόδοσης σε υψηλό βαθμό, και έχοντας δυνατά κίνητρα. Αλλά, σα κανόνας, αυτό συμβαίνει όταν η απόκλιση από το κανονικό δεν είναι μεγάλη.
Η κατάσταση λειτουργίας του σώματος είναι επίσης βασική για την επίτευξη ενός υψηλού επιπέδου απόδοσης. το γεγονός πως οι αθλητές που έχουν παρόμοιες ανθρωπομετρικές παραμέτρους και άλλα παρόμοια σωματικά χαρακτηριστικά, αναπτύσσονται με διαφορετικό ρυθμό, και πως παρατηρούνται ορισμένες διαφορές στα πρότυπα των κορυφαίων ατομικών επιδόσεων κατά τα χρόνια της αριστείας σ' ένα άθλημα υποδεικνύει ότι υπάρχουν ατομικές διαφορές μέχρι του σημείου στο οποίο σημαντικοί παράγοντες απόδοσης μπορούν να εκγυμναστούν (παράγοντες που έχουν μια καθοριστική επίδραση στην απόδοση), όπως και διάφορα συστήματα (νευρικό σύστημα, καρδιοαγγειακό σύστημα, αναπνευστικό σύστημα, ο μεταβολισμός, η δράση των αδένων, το ορμονικό σύστημα, τα όργανα των αισθήσεων). Δεν μπορούμε ν' απαντήσουμε με σιγουριά σχετικά με το αν αυτό οφείλεται στους ενδογενείς παράγοντες που εμποδίζουν την απόδοση ή αν η κύρια αιτία για τις διαφορές ανάπτυξης θα πρέπει ν' αναζητηθεί στο γεγονός πως η προπονητική επιβάρυνση εφαρμόζεται χωρίς να έχουμε γνώση ή να έχουμε λάβει υπόψη τις ατομικές ιδιαιτερότητες.
Ενώ οι σωματικοί παράμετροι μπορούν να καθοριστούν τουλάχιστον μετά τη περίοδο της βασικής ανάπτυξης, για να αξιολογηθεί η κλίση κάποιου, οι ροπές της ανάπτυξης των φυσιολογικών, βιομηχανικών, ψυχολογικών και άλλων παραγόντων απόδοσης μπορούν να καθοριστούν μόνο κατά τη πορεία της προπόνησης.
Πηγή : ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ - ΜΕΓΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ
D. HARRE




Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου