-

Ο "νεωτεριστής" προπονητής




Φυσικά ως μόνη ένδειξη της πετυχημένης ηγεσίας δεν είναι η απόδοση της ομάδας. Ένας νεωτεριστής ηγέτης μπορεί να θεωρηθεί πετυχημένος, ακόμα και χωρίς φανερή και γρήγορη βελτίωση της απόδοσης της ομάδας. Τα χαρακτηριστικά του νεωτεριστή προπονητή εξετάστηκαν από το Loy (1968) σε δείγμα προπονητών κολύμβησης. Χρησιμοποιώντας το 16 P.F., βρήκε συσχέτιση 0,80 μεταξύ χρόνου αφιερωμένου σε νέες τεχνικές προπόνησης και 10 ψυχολογικών χαρακτηριστικών των προπονητών.
Η συναισθηματικότητα είναι ένα από τα γνωρίσματα της προσωπικότητας. Οι αθλητές θεωρούν τον αυτοέλεγχο των προπονητών ως επιθυμητό χαρακτηριστικό. Γενικά, οι αθλητές θέλουν τους προπονητές τους ήρεμους, όταν παίρνουν αποφάσεις και δεν τους αρέσει να τους βλέπουν εκνευρισμένους, κατά τη διάρκεια των αγώνων.
Οι περισσότεροι προπονητές συμμετέχουν συναισθηματικά στους αγώνες της ομάδας τους. Ο Husman και οι συνεργάτες του (1970) βρήκαν σημαντικές αλλαγές στον καρδιακό παλμό των προπονητών, όταν οι ομάδες τους αγωνίζονταν. Επίσης ο Porter και οι συνεργάτες του (1978), βρήκαν ότι ο καρδιακός παλμός των προπονητών αυξήθηκε περισσότερο από αυτών των βοηθών τους. Σε ορισμένες δε περιπτώσεις ο καρδιακός παλμός των προπονητών κατά τη διάρκεια των αγώνων, πλησίασε αυτόν των παικτών που αγωνίζονταν.
Φαίνεται ότι πράγματι οι προπονητές διακατέχονται από έντονη συναισθηματική διέγερση κατά τη διάρκεια των αγώνων, κάτι που οδήγησε τον Cratty (1983) να δώσει τις ακόλουθες πληροφορίες και συμβουλές προς τους προπονητές :
  1. Οι αθλητές που βρίσκονται υπό ένταση δεν εκτιμούν την υπερβολική και φανερή έκφραση συναισθηματικής συμπεριφοράς των προπονητών.
  2. Οι προπονητές πρέπει να προσέχουν τη φυσική τους κατάσταση, για να μπορεί ο οργανισμός τους να προσαρμόζεται στις απότομες καρδιοαναπνευστικές αλλαγές, που προκαλούνται από τη διακύμανση των σκορ. Απαιτείται άσκηση των ιδίων κατά τη διάρκεια των προπονήσεων.
  3. Η υπερβολική επίδειξη επιθετικότητας, αναστάτωσης κ.α., κατά τη διάρκεια των αγώνων, μπορεί να έχει άσχημες συνέπειες, όχι μόνο πάνω στους αθλητές, αλλά και στους θεατές, που μπορεί, αφ' ενός να ενοχληθούν, αφ' ετέρου να υιοθετήσουν βίαιους τρόπους συμπεριφοράς οι ίδιοι.
Πηγή : Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ
Δρ. ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΓΑΝΗΣ

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

-
Εικόνα
 Συνέντευξη της κ. Βιβής Τσελεπίδου στην ιστοσελίδα μας Έχουμε τη χαρά, να φιλοξενούμε στην ιστοσελίδα μας την κα Βιβή (Παρασκευή) Τσελεπίδου, μια μορφή του τοπικού αθλητισμού. Η κ. Τσελεπίδου δεν είναι απλώς μια αθλήτρια με λαμπρές διακρίσεις, αλλά μια προσωπικότητα που κατάφερε να μετατρέψει την αγάπη της για τον κλασικό αθλητισμό σε μια ολόκληρη στάση ζωής.   Ξεκινώντας την αθλητική της πορεία από τον Γυμναστικό Σύλλογο Φαρσάλων το 1984, η Βιβή Τσελεπίδου αγωνίστηκε για εννέα χρόνια σε διασυλλογικό και πανελλήνιο επίπεδο. Διακρινόμενη στο πένταθλο και τα 200μ με εμπόδια. Οι επιτυχίες της σε πανελλήνιους αγώνες, όπως η 2 η  θέση στα 200μ με εμπόδια, η 2η θέση στο άλμα εις μήκος, πίσω από την μετέπειτα παγκόσμια πρωταθλήτρια Βούλα Τσιαμήτα και η 5η θέση στο πένταθλο δεν αποτελούν απλώς μετάλλια, αλλά σύμβολα πειθαρχίας, επιμονής και αφοσίωσης.   Στη συνέντευξη που ακολουθεί, η ίδια μας ανοίγει τη καρδιά της και μας μιλά για τα κίνητρα που την οδήγησαν σ...
Διαβάστε περισσότερα
-
Εικόνα
Ο συναγωνισμός στον Παιδικό Αθλητισμό   μέρος 2ον Σύμφωνα με τον Martens (1976), σε κάθε συναγωνισμό, υπάρχουν τέσσερα (4) συστατικά στοιχεία, που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Τα στοιχεία αυτά είναι : 1. Η αντικειμενική κατάσταση του αγώνα 2. Η υποκειμενική κατάσταση του αγώνα 3. Η συμπεριφορά του αθλητή 4. Οι συνέπειες της συμπεριφοράς του αθλητή Η θεωρία στηρίζεται στην ιδέα πως κάθε κατάσταση έχει διαφορετική σημασία για τον αθλητή. Σε όλες όμως τις παραπάνω καταστάσεις, σύμφωνα με τον Scanlan (1978), υπάρχει το στοιχείο της κοινωνικής αξιολόγησης. Στο πρώτο στοιχείο, της αντικειμενικής κατάστασης του αγώνα, έχουμε τρία (3) είδη κοινωνικής αξιολόγησης : α. τη συγκριτική (Comparative appraisal) β. την ανακλαστική (Reflective appraisal) γ. τη συμβουλευτική (Consulation) Στην πρώτη περίπτωση (α), υπάρχει αναπόφευκτη σύγκριση του αποτελέσματος, όταν αγωνίζονται τουλάχιστον δύο παιδιά. Έτσι, τα παιδιά δέχονται την αξιολόγηση των ικανοτήτων τους, ανάλογα με την απόδοσή τους και σε σύγκρ...
Διαβάστε περισσότερα
-
Εικόνα
Ελεύθερο Παιχνίδι ή Δομημένο Παιχνίδι     Το ελεύθερο παιχνίδι αναφέρεται σε μη δομημένες δραστηριότητες που καθοδηγούνται από τα παιδιά, όπου τα παιδιά έχουν την ελευθερία να εξερευνήσουν, να φανταστούν και να δημιουργήσουν χωρίς παρέμβαση ενηλίκου. Από την άλλη πλευρά, το δομημένο παιχνίδι περιλαμβάνει οργανωμένες δραστηριότητες με συγκεκριμένους στόχους και κανόνες που ορίζονται από ενήλικες.   Οφέλη του ελεύθερου παιχνιδιού για παιδιά στην πρώιμη παιδική ηλικία   Το ελεύθερο παιχνίδι δεν είναι απλώς μια μορφή ψυχαγωγίας ή διαλείμματος. Παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του παιδιού. Ακολουθούν ορισμένα βασικά οφέλη από την ενσωμάτωση του ελεύθερου παιχνιδιού στην προσχολική εκπαίδευση: Ενίσχυση των Γνωστικών Δεξιοτήτων: Κατά τη διάρκεια του ελεύθερου παιχνιδιού, τα παιδιά ασχολούνται με την επίλυση προβλημάτων, τη λήψη αποφάσεων και την κριτική σκέψη. Μαθαίνουν να κάνουν επιλογές, να διαπραγματεύονται και να αναπτύσσουν τις δικές τους στρατηγικές, οι οποίες συ...
Διαβάστε περισσότερα