Ψυχολογικά χαρακτηριστικά

Τελευταία σχολικά χρόνια

 

Στα τελευταία σχολικά χρόνια (πρώτη φάση της εφηβείας), ενδιαφερόμαστε για τη περίοδο από το 11ο στο 14ο χρόνο. Είναι ακριβώς σ' αυτή τη περίοδο που μπορούν να παρατηρηθούν σημαντικές αλλαγές στο ρυθμό της ατομικής εξέλιξης. Σπουδαίες βιολογικές διαδικασίες ωρίμανσης συμβαίνουν στο παιδί. Παρατηρεί προσεκτικά και συναισθηματικά, αναπτύσσει νέες κοινωνικές σχέσεις με το κοινωνικό του περιβάλλον και με τους ανθρώπους του άμεσου περιβάλλοντός του. Η νοητική και συναισθηματική ικανότητα του παιδιού του δίνει τη δυνατότητα να καταλαβαίνει καλύτερα τους νόμους που κυβερνούν τη φύση και τη κοινωνία, διότι οι διαδικασίες της αφηρημένης λογικής σκέψης έχουν εξελιχθεί από την περιγραφική θεώρηση της μέσης σχολικής ηλικίας. Η μάθηση γίνεται μια διανοητική δραστηριότητα, που φέρνει σημαντικά χαρακτηριστικά μιας συνειδητά υποκινημένης διάθεσης προς την εργασία. Οι δημιουργικές δραστηριότητες αποκτούν μεγάλη ευρύτητα. Η ακτίνα των ευκαιριών και των απαιτήσεων της κοινωνικής δραστηριότητας μεγαλώνει. Οι ορίζοντες του παιδιού ανοίγονται όχι μόνο σε σχέση με το μερίδιο και τη συμμετοχή του στη κοινωνική ζωή του άμεσου περιβάλλοντός του, αλλά επίσης σε σχέση με τις πολιτικές εξελίξεις των καιρών μας. Το παιδί έχει έναν αυξανόμενο βαθμό ανεξαρτησίας και μια μεγαλύτερη ανάγκη για ανεξάρτητη οργάνωση των καθημερινών του δραστηριοτήτων και της ζωής του. Αυτό οδηγεί σε νέες σχέσεις φιλίας και συνεταιρικότητας. Υπάρχει μια αξιοσημείωτη αποκρυστάλλωση της ιδεολογικής θεώρησης που συνεισφέρει στην ανάπτυξη της ατομικότητας.

Η διδασκαλία από καθηγητές και προπονητές είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική όταν η προπόνηση και οι αγώνες χρησιμοποιούνται για να ικανοποιήσουν την επιθυμία για δράση του αθλητή, όταν ο ανταγωνισμός μεταξύ των αθλητών χρησιμεύει στη παρακίνησή τους και όταν οι αθλητές ενθαρρύνονται να δείξουν με την απόδοσή τους την ανάπτυξή τους και ν' αναπτύξουν στοιχειώδεις μορφές θετικής και συνειδητής συνεργασίας στη προπόνηση.

Αλλά κατά τη διάρκεια αυτών των φάσεων της ανάπτυξης, η προσοχή μας συγκεντρώνεται αναπόφευκτα στις σωματικές αλλαγές, διότι θέτουν νέα ερωτηματικά στις κοινωνικές σχέσεις και στις συναισθηματικές προσκολλήσεις με μέλη του αντίθετου φύλου, στα οποία ερωτηματικά οι έφηβοι περιμένουν να βρουν απαντήσεις.

Νέα κοινωνικά καθήκοντα και βιολογικές αλλαγές οδηγούν σ' αυξημένη συναισθηματική αστάθεια και αισθητή δυσθυμία κατά τις πρώτες φάσεις της εφηβείας. Σε μερικές περιπτώσεις η αυτοπεποίθηση του παιδιού εξαφανίζεται, η ιδέα για τον εαυτό του αρχίζει να ταλαντεύεται, αρχίζει να έχει αμφιβολίες και να αισθάνεται πως οι άνθρωποι γύρω του δεν καταλαβαίνουν πάντα. Αυτή η ανασφάλεια σκεπάζεται με αυθάδεια, και η σκληρότητα χρησιμοποιείται συχνά για να κρύψει τη γενική ευαισθησία. Το παιδί αρχίζει να ενδιαφέρεται για κοινωνικά, ηθικά ,πολιτικά και ιδεολογικά θέματα. Προσπαθεί να σκέφτεται και να ενεργεί ανεξάρτητα και επομένως, περιμένει να έχει έναν καινούργιο τύπο καθοδήγησης από τους γονείς, τους δασκάλους και άλλους που μπορούν να βοηθήσουν. Τα επιφανειακά ενδιαφέροντα υποχωρούν μπροστά στο ενδιαφέρον για διάφορα προβλήματα. το νέο άτομο γίνεται πιο εσωστρεφές και συλλογίζεται περισσότερο για το μέλλον του. Οι ιδεολογικές έννοιες αποκτούν μια πιο στερεή βάση. Όλα αυτά βοηθούν να δοθεί προσοχή στη κοινωνική συνάφεια της αθλητικής απόδοσης, προωθεί τη προπονητική διαδικασία και διευκολύνει την ύπαρξη ευκαιριών μεγάλης ακτίνας, μόνο και μόνο για να βοηθηθεί ο νέος ν' ανταπεξέλθει στα καθήκοντά του.

Πηγή : ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ - ΜΕΓΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ

D. HARRE