Ανάπτυξη της ευκαμψίας

 α) Η ευκαμψία στην προσχολική ηλικία

Ο ενεργητικός και ο παθητικός κινητικός μηχανισμός παρουσιάζει υψηλή ελαστικότητα. Έτσι προκύπτει μια γενικά καλή ευκαμψία, ώστε  ασκήσεις για την αύξηση της ευλυγισίας είναι αναγκαίες μόνο για ειδικές προπονητικές απαιτήσεις. Μια έντονη εξάσκηση της ευκαμψίας στην ηλικία των 5-6 ετών, όπου παρατηρείται ανάπτυξη των άκρων και μικρή σταθερότητα του στηρικτικού ιστού, θα εμπεριέχει πολύ πιθανό και κάποιους κινδύνους.

β) Η ευκαμψία στην πρώιμη σχολική ηλικία

Ήδη από αυτήν την ηλικία διαπιστώνεται ύφεση στην ανάπτυξη της ευκαμψίας. Από τη μια πλευρά αυξάνεται η ικανότητα κάμψης της σπονδυλικής στήλης στην άρθρωση των ισχίων και των ώμων, - η σπονδυλική στήλη παρουσιάζει τη μεγαλύτερη ευκινησία στην ηλικία των 8-9 ετών -, από την άλλη πλευρά όμως σημειώνεται, σε σχέση με την προσχολική ηλικία, ήδη μια μείωση σε ορισμένες κατευθύνσεις, όπως η ικανότητα διάστασης των ποδιών στην άρθρωση του ισχίου και η ραχιαία ευκινησία στην άρθρωση του ώμου. Έτσι από αυτή την ηλικία και ιδιαίτερα όταν απαιτείται από το άθλημα (ενόργανη γυμναστική, καταδύσεις, κολύμβηση) θα πρέπει να ξεκινά ήδη η στοχευμένη εξάσκηση της ικανότητα διάτασης και της ραχιαίας κινητικότητας στην άρθρωση του ώμου.

γ) Η ευκαμψία στην όψιμη σχολική ηλικία

Η κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης, της άρθρωσης του ισχίου και του ώμου, αυξάνονται μόνο εφ' όσον εξασκούνται. Έτσι η όψιμη σχολική ηλικία είναι το τελευταίο στάδιο ανάπτυξης, όπου αποδεδειγμένα η ευκαμψία έχει τις δυνατότητες ανάπτυξης μέσω της προπόνησης. Αργότερα είναι δυνατή μόνο η διατήρηση του επιτυγχανόμενου επιπέδου. Γι' αυτόν το λόγο σε αυτήν την φάση ανάπτυξης θα πρέπει να έχει επιτευχθεί ήδη το απαιτούμενο επίπεδο γενικής και ειδικής ευκαμψίας. Αργότερα δεν μπορεί πλέον να αυξηθεί.

Πηγή : ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ & ΕΦΗΒΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ 

Dietrich Martin