Διαμόρφωση της προσωπικότητας

 

Ανασκόπηση

γ) πρώτη φάση της εφηβείας

Σιγά-σιγά θα πρέπει να ξεπεραστεί η αντίληψη, ότι η πρώτη φάση της εφηβείας είναι μια "φάση κρίσης", απλά και μόνο επειδή παρατηρούνται σαφής αλλαγές στη συμπεριφορά σε σχέση με το προηγούμενο στάδιο ανάπτυξης και γιατί σημειώνεται μια εντονότερη διαδικασία εξατομίκευσης, με μικρή τάση για ομοιόμορφους τρόπους συμπεριφοράς.

Παρατηρείται ένα διαρκώς αναπτυσσόμενο υποκειμενικό ενδιαφέρον, που αν συνεχιστεί οδηγεί σε κοινωνικές συγκρούσεις. Η ατομική συμπεριφορά και οι κοινωνικές προσδοκίες εξισορροπούνται πολύ δύσκολα σε αυτό το στάδιο ανάπτυξης.

Παρ' όλο που γνωρίζουμε από την ψυχολογία, ότι σε αυτήν την ηλικία τα παιδιά παρουσιάζουν μια ασταθή έκφραση των συναισθημάτων τους, έντονες ανασφάλειες, συναισθήματα άγχους, αισθήματα κατωτερότητας, που πρέπει να εξισορροπηθούν, παρατηρείται μια έντονη διαμόρφωση στάσεων και αξιών. Αυτό συσχετίζεται, παράλληλα με την ανάπτυξη της ατομικότητας και, με τη διαρκώς αναπτυσσόμενη ικανότητα για επιχειρησιακή και αφαιρετική σκέψη.

Η κοινωνική συμπεριφορά χαρακτηρίζεται από την ανεξαρτητοποίηση από το σπίτι των γονέων, ενώ συγχρόνως γίνεται μια στροφή προς τις ομάδες των συνομηλίκων. Οι συγκρούσεις αιτιολογούνται από το γεγονός ότι η κοινωνία αμφισβητεί ακόμη την κοινωνική ωριμότητα των νέων, παρά την βιολογική τους ενηλικίωση. Η αυθεντία του δασκάλου ή του προπονητή εξαρτάται ακόμη από το επίπεδο της υπευθυνότητάς του και την ετοιμότητά του για συνεργασία, τώρα όμως πλέον πολύ περισσότερο από την συνολική του προσωπικότητα.

δ) δεύτερη φάση της εφηβείας

Η δεύτερη φάση της εφηβείας είναι η φάση της σταθεροποίησης. Εδώ, εκδηλώνεται ο ρόλος του κάθε φύλου και η ατομικότητα ως ταυτότητα του "εγώ". Επίσης, αυτή η φάση χαρακτηρίζεται από μια σαφώς αυξημένη ετοιμότητα για μάθηση και απόδοση.

Πηγή: ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ & ΕΦΗΒΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ 

Dietrich Martin