Γιατί τα παιδιά χρειάζονται περισσότερο ελεύθερο παιχνίδι;
Ευαγγελία Γκέγκα | Ψυχοθεραπεύτρια
Βλέποντας ένα μικρό παιδί να ασχολείται και να παίζει με τις ώρες με ό,τι υπάρχει γύρω του, από κορδόνια μαλλιά, πλαστικά μπουκάλια νερού, το ποντίκι του υπολογιστή αναρωτιέμαι αν υπάρχει λόγος οι γονείς να ψάχνουν και να στέκονται με τις ώρες μπροστά από τα ράφια πολυκαταστημάτων. για να αγοράσεις το κατάλληλο παιχνίδι ανάλογα με την ηλικία του, κοιτώντας τις ετικέτες των παιχνιδιών για να δεις πόσο αυτό το παιχνίδι θα ενισχύσει γνωστές διεργασίες, λεπτή κινητικότητα, συναισθηματική ανάπτυξη και άλλα πολλά.. Καταλήγω ότι το ίδιο το παιδί γνωρίζει καλύτερα και ενστικτωδώς τι τον ωφελεί, επιλέγει μόνο του αυτό που τραβάει περισσότερο την προσοχή και καταπιάνεται μ' αυτό παρατηρώντας το, αλλάζοντας το σχήμα, τραβώντας το, σπάζοντας το σε κομμάτια και συνήθως αυτό δεν είναι ένα παιχνίδι του εμπορίου που με πολλή προσοχή διαλέγουμε εμείς. Είναι κάτι απλό, καθημερινό που έκανε εντύπωση κατά τη διάρκεια που εξερευνούσε το χώρο γύρω του μπουσουλώντας. Δεν θα διαφωνήσω ότι υπάρχουν πολλά αξιόλογα παιχνίδια στο εμπόριο που βοηθούν σε μεγάλο βαθμό την ανάπτυξη των παιδιών, αλλά τα ελεύθερα παιχνίδια και τις επιλογές αυτού είναι σίγουρα πολύ περισσότερα.
Το ελεύθερο παιχνίδι βοηθά στη σωστή διαχείριση του άγχους και κατ'επέκταση στη μείωση του.
Μέσα από πολλά παιχνίδια όπως οι κλέφτες και οι αστυνόμοι το παιδί μπαίνει σε κατάσταση «μάχης ή φυγής», ποτέ τον κυνηγούν και ποτέ κυνηγά εκείνο. Σε κάθε περίπτωση βιώνει άγχος και όσο περισσότερο παίζει, τόσο η ικανότητα του να διαχειρίζεται αγχογόνες καταστάσεις βελτιώνεται. Αντιμετωπίζοντας το άγχος, καλλιεργείται η ψυχική ανθεκτικότητα και αποκτώνται δεξιότητες ζωής που θα τον βοηθήσουν σαν ενήλικα να χειριστεί με επιτυχία διάφορες κοινωνικές καταστάσεις.
Ένα άλλο σημαντικό προτέρημα του ελεύθερου παιχνιδιού είναι η ενίσχυση της αυτοπεποίθησης . Επιτρέποντας στο παιδί και δίνοντάς του το χώρο και την εμπιστοσύνη να εξερευνήσει, να κατασκευάσει πράγματα ή να επιλύσει τα δικά του προβλήματα που θα αποκτήσει γνήσια αυτοεκτίμηση και αυτονομία. Θα νιώσει ότι έχει τον έλεγχο των συναισθημάτων του και των καταστάσεων που τον αφορούν. Έτσι θα νιώσει ασφαλή και δυνατό κάθε φορά που θα είναι έτοιμο να δοκιμάσει μια καινούρια δεξιότητα αλλά ακόμα και αν δεν καταφέρει όπως περίμενε ότι έχει τα εφόδια που του προσφέρει μια ισχυρή αυτοπεποίθηση ώστε να συνέλθει από την αποτυχία και να προσπαθήσει ξανά.
Για να συνέλθει όμως από την αποτυχία, εκτός από την αυτοπεποίθηση χρειάζονται και άλλες δεξιότητες διαχείρισης δυσκολιών που αποκτώνται από μικρή ηλικία. Είναι πολύ δύσκολο για έναν γονιό να βλέπει το παιδί του να κρεμιέται από τα μονόζυγα ή να σκαρφαλώνει σε δέντρα και να μην προσπαθήσει να σταματήσει. Είναι πολύ σημαντικό όμως εκείνες οι στιγμές να δείξει εμπιστοσύνη γιατί το παιδί με αυτόν τον τρόπο μαθαίνει τι είναι φόβος και πως πρέπει να τον διαχειρίζεται. Το ίδιο συμβαίνει και σε ένα κοινωνικό παιχνίδι, εξασκείται στα “δύσκολα” συναισθήματα του φόβου και του θυμού , παίζοντας με άλλα παιδιά μαθαίνει τη συνεργασία αλλά και τη σύγκρουση καθώς και τις συνέπειές τους. Ο γονιός λοιπόν θα πρέπει να δείξει εμπιστοσύνη στο παιδί να κρατήσει μια ασφαλή απόσταση αφήνοντας το να διαχειριστεί το θυμό και τον φόβο που θα νιώσει μέσα από τη σύγκρουση.
Ένα τελευταίο σημαντικό παιχνίδι κυρίως για μικρότερα παιδιά είναι το παιχνίδι φαντασίας . Τα παιδιά που κάνουν διάφορες φωνούλες ή φανταστικές συζητήσεις με τα λούτρινα ζωάκια ή τις κουκλίτσες τους ή ζωγραφίζοντας εξωτερικεύουν και ζωντανεύουν τον ψυχικό τους κόσμο, κάτι που βοηθάει στη μείωση του στρες, είναι πολύ θεραπευτικό και ταυτόχρονα διευρύνει τη φαντασία τους.
Ας αφήσουμε λοιπόν τα παιδιά μας να αποφασίσουμε τη μόνα τους με τι θέλουν να ασχοληθούν, μένοντας υποστηρικτικά και υπομονετικά λίγα βήματα πίσω τους…
Πηγή: Alexander J, Sandahl I (2017), Γιατί οι Δανοί μεγαλώνουν τα πιο ευτυχισμένα παιδιά στον κόσμο, Διόπτρα
Για τον θεραπευτή σας,
.jpg)
.jpg)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου